อยากปรึกษาพี่ๆเพื่อนๆที่มีรักทางไกลหน่อยค่ะ ทำยังไงให้รอดคะ พอดีเรากับแฟนรู้จักกันมา1ปีครึ่ง(รวมตอนคุย) แฟนอยู่ชลบุรีค่ะเราอยู่อุดรนั่งรถทัวร์ก็เกือบ10กว่าชม.เลยค่ะ ครั้งแรกที่พี่เค้ามาหาคือตอนเป็นคนคุยกันก็ผ่านไปได้ด้วยดีหลังนั้นก็ตกลงเป็นแฟนกัน ก็ร้องไห้คิดถึงเค้านะคะ(ด้วยความที่เค้าทำงานด้วยเรียนไปด้วยอ่ะค่ะนานๆทีจะได้เจอกัน)ผ่านไป4เดือนเค้าก็มาหาอีกค่ะ รอบนี้เค้าจะเปลี่ยนงานใหม่ที่ใหม่ตำแหน่งใหม่อาจจะไม่ว่างคุยเหมือนแต่ก่อน ตอนแรกก็คิดนะคะว่าจะไม่ว่างคุยขนาดนั้นเลยหรอ พอเค้ากลับไปจริงๆทำงานจริงๆรู้ซึ้งเลยค่ะ คือคุยกันน้อยลงมากๆๆนับประโยคได้ โทรกก็น้อยพอเข้าที่ทำงานใหม่เค้าต้องไปเซ็ทระบบใหม่หมดไปเช้ากลับเที่ยงคืนอย่างงี้เลยค่ะหนักจริงๆ คือเข้าใจเหตุผลเค้าหมดเลยนะคะแต่ตั้งแต่เค้ากลับไปหนูร้องไห้ทุกวันแบบทุกวันจริงๆค่ะไม่เช้าก็ก่อนนอนจนมาวันนี้ที่ร้องจนรู้สึกเจ็บแปลบหน้าอกข้างซ้าย มันทำให้ฉุกคิดว่านี่มันใช่แล้วหรอเราต้องการความรักแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ตอนร้องไห้ก็บอกพี่เค้านะคะรวมถึงครั้งนี้ด้วยเค้าก็บอกว่าถ้าเราไม่ไหวจริงๆเค้าก็ยอมรับมันไม่มีใครผิดเลย เค้าก็พยายามสุดๆแล้วที่จะคุยกับเรา   ที่ผ่านมาเค้าไม่เคยทำให้หนูเสียใจเลยค่ะเรื่องผญก็ไม่มี แต่ด้วยระยะทางและบทสนทนาเราน้อยลงทุกวันหนูเลยไม่มั่นใจว่าตัวเองจะรอได้ขนาดไหนใจนึงก็อยากเลิกให้มันจบๆแต่อีกใจก็ไม่เลยค่ะ  แล้วไม่รู้ว่าอีกกี่เดือนถึงจะได้เจอกันอีกเพราะถ้าทุกอย่างยังไม่เข้าที่พี่เค้าก็มาไม่ได้ค่ะ 🥲