วันหนึ่งผมเกิดคำถามในใจว่า มนุษย์เป็นสัตว์สังคมจริงหรือไม่ คำถามนี้เริ่มทำให้ผมคิดทบทวนในสิ่งที่ประสบพบเจอ ประสบการณ์ผ่านในมุมมองของตัว และตัวตนของผู้ตั้งคำถามเป็น Introvert อาจจะทำให้มุมมองความคิดไปในทิศทาง ที่ไม่เป็นกลาง
คำถามแรกที่อยู่ในใจ ถ้า มนุษย์เป็นสัตว์สังคมจริงๆ ในสมัยนี้ ทำไมการตลาดถึงพยายามที่จะขายสินค้าที่เฉพาะกลุ่มมากขึ้น หรือถึงขั้นบริการให้ความเป็นส่วนตัว?
แน่นอนว่ากลุ่มที่ว่านี้คือ กลุ่มที่มีกำลังพึ่งพาตัวเองได้
คำถามที่สอง ถ้ามนุษย์พึ่งพาตัวเองได้มากเท่าไหร่ หรือมีสิ่งอำนวย ที่ไม่ต้องพึ่งพามนุษย์ด้วยกันเองมากขึ้น ความเป็นสังคมของมนุษย์จะยังเหมือนเดิมหรือไม่?
มนุษย์เริ่มมีสังคมตั้งแต่เกิด นั้นคือครอบครัว เพราะเกิดมาก็ต้องเอาตัวรอด พึ่งพาตัวเองไม่ได้ พ่อแม่คือสังคมแรกที่ต้องพึ่งพา แต่เมื่อโตขึ้น สังคมครอบครัวเริ่มเล็กลง เพราะตัวของเราเริ่มพึ่งพาได้มากขึ้น แต่ไม่ได้หมายความว่า จะไม่มีสังคม แต่ยังต้องการสังคมที่ใหญ่ขึ้น และให้ผลประโยชน์กับตัวเองมากขึ้น เพราะต้องการพึ่งพา เพื่อความอยู่รอด เพื่อความฝันของตัวเอง
คำถามที่สาม มนุษย์ใช้ประโยชน์จากสังคม เพื่อความอยู่รอด ยังถือว่า มนุษย์ยังเป็นสิ่งมีชีวิตที่ต้องการสังคมจริงหรือไม่?
ถ้าต้องการสังคม ทำไมถึงต้องการความเป็นส่วนตัว
ความเป็นส่วนตัวเริ่มมีมาตั้งแต่อดีต พัฒนามาจาก อยู่ในถ้ำสู่การสร้างบ้าน ไปจนถึง การสร้างพื้นที่เฉพาะ และมีเครื่องมือชนิดที่ว่าทำให้อยู่กับตัวเอง นั้นคือ หนังสือ ผู้ที่สนใจชอบเพราะได้เรียนรู้ และ ได้อยู่กับ"ตัวเอง" จุดเริ่มต้นของความเป็นส่วนตัว เริ่ม มีการแบ่งแยกสังคมที่หลากหลายมากขึ้นทั้งใหญ่ และเล็ก สังคมมีหลากหลายขนาดมากขึ้น จนไปถึงขั้น ชอบอยู่คนเดียว เครื่องมือที่ทำให้มนุษย์ เริ่มที่จะอยู่กับตัวเองนั้น เริ่มพัฒนาไปจนถึง สมาร์ทโฟนที่สามารถทำได้เกือบทุกอย่าง การเข้ามาถึงเครื่องมือตัวนี้ ส่งผลให้ความเป็นส่วนตัวของคนเรามีความลึกซึ้งยิ่งขึ้น ความเป็นส่วนตัวมีความชัดเจน จนเริ่มมีกลุ่มคนบางคน เลือกที่จะใช้ชีวิตพึ่งพาตัวเองมากขึ้น จากปัจจัยหลายๆอย่าง ทำให้กลุ่มคน ที่มีความเปราะบาง ในการเข้าสังคม มีความปราถนา ที่อยากอยู่อย่างสันโดษ ไม่จำเป็นต้องเป็น นักพรษ หรือ ผู้ประกอบทางศาสนา ก็ต้องเริ่มมีความชอบในการอยู่คนเดียว
คำถามสุดท้าย มนุษย์จะพัฒนาสังคมไปได้ถึงจุดไหน?
ทั้งๆที่ผู้คนอยากเป็นคนพิเศษ อยากถูกการยอมรับ อยากเป็นผู้นำ อยากมีอำนาจ อยากมีแต่ตัวเราคนเดียว "ที่ไม่เหมือนใคร"
เราถูกฝึกให้อยู่ร่วมกับสังคม แต่ในชีวิตจริง เราต้องรู้จักพึ่งพาตัวเอง เพราะไม่อยากสร้างความลำบากให้ใคร หรือเพราะไม่มีใครอยากจะให้พึ่งพา การเอาตัวรอดของมนุษย์เริ่มพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ จากด้วยกันเพิ่มความอยู่รอดของเผ่าพันธุ์ ไปจนถึง เพื่อความอยู่รอดของเรา และ ครอบครัว สังคมในสิ่งที่มนุษย์ต้องการที่จะพึ่งพาจริงๆแล้ว คือตัวเรา ไม่ว่าจะเป็นปัญหาด้านการเงิน ปัญหาด้านสุขภาพ ปัญหาครอบครัว และปัญหาสุขภาพจิตใจ ทุกอย่างเริ่มต้นจาก สังคมที่ใช้ชีวิตอยู่ แต่ การที่จะแก้ปัญหา กลับเป็น หน้าที่ของตัวเราเอง ที่ต้องจัดการ ไม่เช่นนั้นจะถูกมองว่าเป็น "ภาระของสังคม"
มนุษย์เป็นสัตว์สังคม แต่อยู่เพราะจำเป็น?
คำถามแรกที่อยู่ในใจ ถ้า มนุษย์เป็นสัตว์สังคมจริงๆ ในสมัยนี้ ทำไมการตลาดถึงพยายามที่จะขายสินค้าที่เฉพาะกลุ่มมากขึ้น หรือถึงขั้นบริการให้ความเป็นส่วนตัว?
แน่นอนว่ากลุ่มที่ว่านี้คือ กลุ่มที่มีกำลังพึ่งพาตัวเองได้
คำถามที่สอง ถ้ามนุษย์พึ่งพาตัวเองได้มากเท่าไหร่ หรือมีสิ่งอำนวย ที่ไม่ต้องพึ่งพามนุษย์ด้วยกันเองมากขึ้น ความเป็นสังคมของมนุษย์จะยังเหมือนเดิมหรือไม่?
มนุษย์เริ่มมีสังคมตั้งแต่เกิด นั้นคือครอบครัว เพราะเกิดมาก็ต้องเอาตัวรอด พึ่งพาตัวเองไม่ได้ พ่อแม่คือสังคมแรกที่ต้องพึ่งพา แต่เมื่อโตขึ้น สังคมครอบครัวเริ่มเล็กลง เพราะตัวของเราเริ่มพึ่งพาได้มากขึ้น แต่ไม่ได้หมายความว่า จะไม่มีสังคม แต่ยังต้องการสังคมที่ใหญ่ขึ้น และให้ผลประโยชน์กับตัวเองมากขึ้น เพราะต้องการพึ่งพา เพื่อความอยู่รอด เพื่อความฝันของตัวเอง
คำถามที่สาม มนุษย์ใช้ประโยชน์จากสังคม เพื่อความอยู่รอด ยังถือว่า มนุษย์ยังเป็นสิ่งมีชีวิตที่ต้องการสังคมจริงหรือไม่?
ถ้าต้องการสังคม ทำไมถึงต้องการความเป็นส่วนตัว
ความเป็นส่วนตัวเริ่มมีมาตั้งแต่อดีต พัฒนามาจาก อยู่ในถ้ำสู่การสร้างบ้าน ไปจนถึง การสร้างพื้นที่เฉพาะ และมีเครื่องมือชนิดที่ว่าทำให้อยู่กับตัวเอง นั้นคือ หนังสือ ผู้ที่สนใจชอบเพราะได้เรียนรู้ และ ได้อยู่กับ"ตัวเอง" จุดเริ่มต้นของความเป็นส่วนตัว เริ่ม มีการแบ่งแยกสังคมที่หลากหลายมากขึ้นทั้งใหญ่ และเล็ก สังคมมีหลากหลายขนาดมากขึ้น จนไปถึงขั้น ชอบอยู่คนเดียว เครื่องมือที่ทำให้มนุษย์ เริ่มที่จะอยู่กับตัวเองนั้น เริ่มพัฒนาไปจนถึง สมาร์ทโฟนที่สามารถทำได้เกือบทุกอย่าง การเข้ามาถึงเครื่องมือตัวนี้ ส่งผลให้ความเป็นส่วนตัวของคนเรามีความลึกซึ้งยิ่งขึ้น ความเป็นส่วนตัวมีความชัดเจน จนเริ่มมีกลุ่มคนบางคน เลือกที่จะใช้ชีวิตพึ่งพาตัวเองมากขึ้น จากปัจจัยหลายๆอย่าง ทำให้กลุ่มคน ที่มีความเปราะบาง ในการเข้าสังคม มีความปราถนา ที่อยากอยู่อย่างสันโดษ ไม่จำเป็นต้องเป็น นักพรษ หรือ ผู้ประกอบทางศาสนา ก็ต้องเริ่มมีความชอบในการอยู่คนเดียว
คำถามสุดท้าย มนุษย์จะพัฒนาสังคมไปได้ถึงจุดไหน?
ทั้งๆที่ผู้คนอยากเป็นคนพิเศษ อยากถูกการยอมรับ อยากเป็นผู้นำ อยากมีอำนาจ อยากมีแต่ตัวเราคนเดียว "ที่ไม่เหมือนใคร"
เราถูกฝึกให้อยู่ร่วมกับสังคม แต่ในชีวิตจริง เราต้องรู้จักพึ่งพาตัวเอง เพราะไม่อยากสร้างความลำบากให้ใคร หรือเพราะไม่มีใครอยากจะให้พึ่งพา การเอาตัวรอดของมนุษย์เริ่มพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ จากด้วยกันเพิ่มความอยู่รอดของเผ่าพันธุ์ ไปจนถึง เพื่อความอยู่รอดของเรา และ ครอบครัว สังคมในสิ่งที่มนุษย์ต้องการที่จะพึ่งพาจริงๆแล้ว คือตัวเรา ไม่ว่าจะเป็นปัญหาด้านการเงิน ปัญหาด้านสุขภาพ ปัญหาครอบครัว และปัญหาสุขภาพจิตใจ ทุกอย่างเริ่มต้นจาก สังคมที่ใช้ชีวิตอยู่ แต่ การที่จะแก้ปัญหา กลับเป็น หน้าที่ของตัวเราเอง ที่ต้องจัดการ ไม่เช่นนั้นจะถูกมองว่าเป็น "ภาระของสังคม"