ที่บ้านเราถือว่าฐานะดีระดับกลางๆค่ะ รวมรายได้ต่อเดือน ประมาณ 5 แสนบาท ไม่มีภาระอย่างอื่น บ้าน รถ ผ่อนหมดแล้ว บ้านและธุรกิจอยู้ต่างจังหวัด ค่าครองชีพถูก และมีรายได้แบบนี้นิ่งๆมา 4-5 ปีค่ะ ก่อนหน้ามีผ่อนบ้านและรถ ลูกสาว 3 คนมาเรียนมหาลัยที่มีชื่อเสียงในกรุงเทพ โดยที่บ้านให้เงินเดือนใช้คนละ 10,000  บาท ไม่รวมค่าที่พัก แต่อย่างอื่นรวมหมด ทั้งค่าน้ำ ค่าไฟ อาหาร อินเตอร์เน็ต ค่าเดินทาง เสื้อผ้า ของใช้ส่วนตัว อาหาร ถามว่าพอไหม บอกเลยว่าพอค่ะ แต่ถ้าใครอยู้กรุงเทพ จะเข้าใจดีถึงค่าครองชีพ จริงอยู่ที่เราสามารถหาข้าวกินมื้อละ 50-60 บาทได้ แต่บางทีก็มีค่าใช้จ่ายอื่นๆ เช่น เพื่อนชวนกันไปกินชาบูหัวละ 500 บาท, ของขวัญวันเกิดเพื่อนสนิท, เครื่องสำอางค์ สกินแคร์ และบางทีก็ไปกินของแพงๆ กับเพื่อนไม่ได้ เก็บเงินหลายเดือนเพื่อซื้อรองเท้าที่ชอบ เอาเป็นว่า พอแต่ไม่มีเงินเก็บเลย 

แต่ดูฐานะทางบ้านถือว่าดี ที่บ้านมีแม่บ้านทำความสะอาด แม่บริจาคเงินให้เด็กยากไร้ โรงพยาบาล หลายหมื่นบาทต่อปี (บางส่วนเอาไว้ลดหย่อนภาษี) 
แต่ตอนที่แม่คำนวนเงินให้ลูกๆ เขาประมาณค่าใช้จ่ายโดยคิดค่าครองชีพแบบต่างจังหวัด และไม่เข้าใจค่าครองชีพในกรุงเทพ

พ่อกับแม่เป็นคนประหยัดค่ะ ขยัน เก็บเงินเก่ง จนบางทีเราก็รู้สึกว่าเก็บเกินไป บ้านเราไม่เคยไปเที่ยวต่างประเทศ ไม่มีของขวัญให้ไม่ว่าจะเทศกาลอะไร วันอะไร อย่างคุณพ่อประหยัดถึงขั้น ซื้อแต่ของมือสองมาซ่อมใช้ ซื้อลูกชิ้นที่หมดอายุในตลาด (ลดราคาเยอะ) มาผัดกินกับถั่วงอก ข้าวบูดไม่ทิ้ง เอามาต้มกิน

แต่ถ้าเรื่องเรียนเขาสนับสนุนเต็มที่ค่ะ เรียนพิเศษ สอบภาษาอังกฤษ อุปกรณ์อิเล็กทรอนิคใช้เรียนหนังสือ 
ทุกคนมีความคิดเห็นอย่างไรคะ แล้วคุณจะทำอย่างไร