ไม่น่าเชื่อ "การอ่าน" คือ ห่วงโซ่ในการเรียนรู้ที่คุณภาพต่ำที่สุด งั้นแปลว่าเราไม่จำเป็นต้องอ่านหนังสือเกิน 4 บรรทัดแล้วใช่ไหม?
วันก่อนผมนั่งไสๆ ติ๊กต๊อก มา เขาเล่าว่า จากผลการวิจัย "การอ่าน" คือการเรียนรู้ที่ได้คุณภาพต่ำสุดครับเพื่อน ส่วนการ ลงมือทำ ลงมือปฏิบัติ เพื่อหาประสบการณ์ และ การสอนคนอื่น รวมถึงการพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน คือการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพสูง และเข้าใจ และเกิดปัญญา เกิดไอเดียมากที่สุดครับ

95% การสอนคนอื่น
80% การทดลอง ลงมือทำ เพื่อหาประสบการณ์
70% การพูดคุยแลกเปลี่ยนความเห็น
50% การนั่งฟังและการมองเห็นสื่อการเรียน
30% การได้ดู การได้เห็น
20% การฟังเฉยๆ
10% การอ่าน

ไม่น่าเชื่อว่าการอ่าน ทำให้ผู้เรียนรู้เข้าใจน้อยที่สุด มิหน่าผมอ่านอะไรไม่เคยนาน ไม่ค่อยเข้าใจ
แต่จะเข้าใจก็ต่อเมื่อลงมือทำเองเท่านั้น

ยกตัวอย่างเรื่องคณิตศาสตร์ หรือการ Coding โปรแกรม อ่านทฤษฏี ยังไงก็ไม่เข้าใจ เท่าลงมือลองทำครับ
อย่างเรื่องเขียนโปรแกรมนี่ ก็ลองเขียนเองแล้ว Complie ดูมันถึงจะได้ประสบการณ์แล้วเข้าใจมันครับ เป็นต้น

งั้นแปลว่าการอ่านหนังสือ สถิติเกิน 4 บรรทัด ไม่สามารถเป็นดัชนีชี้วัดการเรียนรู้เพื่อเข้าใจใช่ไหมครับเพื่อนๆ

มิน่าผมชอบตั้งกระทู้เชิญชวนเพื่อนๆ มาคอมเม้นแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ทำให้ผมได้มุมมอง ไอเดีย ประสบการณ์ใหม่ๆ หลากหลาย ทำให้ผมเริ่มมีปัญญามากขึ้น เพราะการแลกเปลี่ยนความเห็นด้วยครับ

เพื่อนๆ มีมุมมองอย่างไร? (นี่ไง แลกเปลี่ยนความเห็น เป็นประสบการณ์การเรียนรู้ที่มีคุณภาพ)