หนูพึ่งอายุ 20 ปีค่ะ พึ่งจะมีความรักที่เรียกว่าความรักครั้งแรก หนูรักเขามากเลยค่ะ ล่าสุดเราเลิกกัน หนูปล่อยวางเรื่องเขาได้มากขึ้น แต่พอได้คุยกับเขาอีกหนูอยากกลับไปหาเขาค่ะ ตอนที่หนูมีเขาอยู่ในชีวิต หนูใส่ใจเขามากกว่าตัวเอง เขาหายไปหนูกินข้าวไม่ได้ ร้องไห้ น้ำหนักลดค่ะ ตอนนี้ผอมมาก555 แต่หนูยังรักชีวิตที่มีเขาอยู่ หนูไม่รู้ว่าเขามีดีตรงไหนที่หนูอยากจะมีเขาในชีวิต เราไม่เข้ากันเลยค่ะแต่หนูไม่อยากปล่อยเขาไป อาจจะฟังไม่ดี แต่หนูเลือกปล่อยเขาได้ค่ะถ้าเขาต้องการ แต่หนูปล่อยเขาไปเองคงไม่ได้ มันคล้ายเรื่องไร้สาระไหมคะ หนูขอโทษนะคะถ้ามันดูเพ้อเจ้อเกินไป แต่หนูไม่รู้เลยว่าจะออกจากตรงนี้ได้ตอนไหน หนูรักเขามากค่ะ ช่วงเลิกกับเขาแรกๆแม่กับเพื่อนค่อนข้างเป็นห่วงหนูมาก หนูกินข้าวได้น้อยมาก กินไปน้ำตาไหลไป ส่องตัวเองในกระจกว่าคนนี้ไม่ใช่หนู หนูรักตัวเองมากกว่านี้ ถือว่าเป็นเรื่องเล่าได้ไหมคะ มีคำแนะนำให้หนูรู้สึกปล่อยวางได้ไหมคะ