จนถึงตอนนี้ผมยังลืมไม่ได้ครับ ตอนนี้อายุ20เเล้ว ตอนสมัยเด็กพ่อกับเเม่ผมเเยกทางกันตอนผมพึ่งคลอดเเล้วก็มาฝากยายเลี้ยง ผมอยู่กับยายมาเมื่อถึงตอนอายุ8ขวบน้าชายเริ่มทำร้ายร่างกายผมเเกติดยาสารพัด ทะเลาะยายไล่ยายออกจากบ้านผมจะไปกับยายด้วยโดนกระชากเเขนไว้เเล้วยายก็ไปจากผม ผมโดนมัดมือกับเชือกเเล้วเเขวนที่หน้าต่างทุบตีด้วยไม้กระดูกไก่ ไม้หน้าสามฝาดเข้าหลังโดนเตะ โดนตบหน้า โดนกระทืบ เเล้วจะเอามีดมาปาดคอ โดนด่าด้วยถ้อยคำเเรงๆ โดนกดดันสารพัดเเล้วพ่อกับเเม่ไม่เคยสนใจผมเลยโทรไปก็ไม่รับไม่เคยมาหามาดูว่าลูกอยู่ยังไงเป็นยังไง ผมเคยคิดที่จะฆ่าตัวตาย เเล้วตอนนั้นกดดันมากเหมือนอยู่ในนรกยิ่งกว่านรก จนมาถึงตอนนี้ผมมีอาการทางจิต กลัวไปหมด เป็นคนขี้หงุดหงิด อารมณ์ร้อน ไม่กล้าเข้าสังคม ไม่กล้าเเสดงออก ไม่กล้าพูดคุยกับใคร จนเป็นเเผลในใจที่ยังไม่ไปไหน มันเป็นอะไรที่ลืมยากมากครับมันเหมือนความทุกข์ที่อยู่ในใจเราอาจไปจนถึงวันตายเลยครับ ตอนนี้ใจสั่น นอนไม่หลับ เครียดทุกข์ใจมากเลยครับ ไม่รู้จะผ่านมันไปยังไง กระทู้นี้ยังน้อยไปครับยังมีอีกเยอะเเต่อันนี้หนักสุด มีใครที่เคยมีเรื่องราวร้ายๆบ้างมั้ยครับ
มีปมในใจในตอนเด็ก เคยโดนทารุณกรรม