ตามหัวข้อเลยครับ
ช่วงนี้ผมรู้สึกหมดไฟในการใช้ชีวิตมากเลยครับ ตอนนี้ผมอายุ 22 ปีเป็นเด็กมหาลัยปี 3 ครับ ผมทำงานส่งตัวเองเรียนมาตั้งแต่อายุ 16 ครับ ไม่มีความช่วยเหลือจากใครเลยครับ อาศัยกู้ กยศ.

ตั้งแต่ปลายเทอมที่ผ่านมา ผมรู้สึกท้อมากครับ ผมเรียนภาคปกติ  กลางคืนทำงานร้านเหล้า ค่าจ้างไม่เยอะหรอกครับ อาศัยทิปจากลูกค้า วันไหนที่มีเรียนทั้งวันผมต้องอาศัยนอนพักในห้องสมุดช่วงกลางวัน วันไหนที่ได้นอนถึง 6 ชั่วโมง คือความสุขสูงสุดในชีวิต

มีช่วงใกล้สอบที่แทบไม่ได้นอนเลยครับ เพราะต้องทุ่มเทกับการสอบ(ไม่อยากเสียเงินเสียเวลาเรียนซ้ำ) ทำงานน้อยลง รายได้น้อยลง ค่าใช้จ่ายเท่าเดิม ทั้งค่าเช่าหอ ค่าย้ำ ค่าไฟ ทุกอย่างเหมือนโถมเข้ามาในทีเดียวเลยครับ ทำให้ช่วงนึงเครียดมาก เรื่องความรัก เรื่องเที่ยวเหมือนคนอื่นแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยครับ แอบอิจฉาเพื่อนเหมือนกัน

"ทำไมต้องเป็นกูวะ" คำถามพวกนี่ผมมักจะถามตัวเองอยู่ตลอดเวลาเลยครับ ถึงผมพยายามจะคิดบวกแค่ไหน แต่บางทีคำถามพวกนี้ก็คอยแวบขึ้นมา

ตอนนี้ผมค่อนข้างที่จะหมดไฟเลยครับ ความฝันในวัยเด็กค่อยๆหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เหลือแต่ความฝันที่ว่าอยากจะรวย5555

ผมเลยอยากเรียนจากประสบการณ์ความยากลำบากและความสำเร็จในชีวิตของพี่ๆเพื่อนๆน้องๆทุกคน เพื่อที่จะได้อ่านแล้วเป็นเผื่อแนวทางการใช้ชีวิตของผมครับ