คิดไปคิดมา ก็ได้แต่สงสัยครับผม เหตุผลที่ผมสงสัย มันอยู่ตรงที่ ในภาษาอังกฤษ คำว่า "ตาย" เขียน และ แปลได้ว่า "Die" เหมือนกัน แล้วออกเสียงคล้ายกันอย่างมาก

ในสมัยก่อน ถ้าจะมีชาวอังกฤษที่เข้ามาทำการค้าในประเทศไทย มักจะเป็นชาวอังกฤษชนชั้นสูงใช่หรือไม่ครับ ดังนั้น ชนชั้นสูงในประเทศอังกฤษคงจะหนีไม่พ้น การใช้ภาษาอังกฤษสำเนียง RP(Received Pronunciation) หรือ BBC News pronunciation

ซึ่งการที่คนไทยได้ยินคำว่า Die มีโอกาสเพี้ยนเป็น "ตาย" ได้สูงมาก เพราะตัว D และ ต เต่า ในภาษาไทย วางลิ้นในที่เดียวกัน แต่เพียงแค่ในภาษาอังกฤษ จะสั่นเสียงด้วยเท่านั้นเองครับ

แต่จุดสับสนมันอยู่ตรงที่ในตำราเรียน มักจะบอกว่า "คำไทยแท้ มักจะมีเพียงพยางค์เดียว" เป็นจุดที่ทำให้ผมสับสนว่า เอ๊ะ ใครยืมใครกันแน่ เพราะคำมันคล้ายกันมากเกินไป  หรือว่า มันเป็นความบังเอิญที่บังเอิญเกิดขึ้น เพียงเท่านั้นเองครับผม

เพราะภาษาไทย คำว่า "ตาย" นั้น พูดได้หลายรูปแบบมากๆ ทั้งทางตรง และทางอ้อม เช่น มรณา สิ้น ฯลฯ ซึ่งเห็นได้ชัดเจนว่า
- มรณา ไม่ใช่คำไทยแท้แน่นอน
- สิ้น อันนี้พยางค์เดียว เป็นคำไทยแท้แน่นอนครับผม

แต่คำว่า "ตาย" ก็เป็นพยางค์เดียว ในภาษาอังกฤษ Die ก็เป็นพยางค์เดียวเหมือนกันซ้ำ ผมเลยตะหงิกใจว่ามันคงไม่ใช่ความบังเอิญแน่นอนครับผม

ทุกท่านมีความคิดเห็นอย่างไรครับ ผมเองก็ค่อนข้างสับสน มาแบ่งปันความรู้กันครับ..