ตอนเด็กพ่อแม่เราเลิกกัน เลี้ยงเราบ้างไม่เลี้ยงเราบ้างไปอยู่บ้านญาติคนนั้นคนนี้บ้างเงินเขาก็ส่งให้บ้างไม่ส่งให้บ้าง และเราก็กลายเป็นเด็กมีปัญหาเรียนไม่จบ พอโตขึ้นมาหาเงินด้วยตัวเอง พอเลี้ยงตัวเองได้เงินได้มาค่อยข้างเยอะ แต่แม่ชอบมาขอเงินเราเราก็ให้ทั้งค่ากิน และซื้อของที่เขาอยากได้ ทั้งคนในครอบครัวใหม่ของเขา และลูกใหม่อีก1คนที่เกิดกับพ่อเลี้ยง เขาอยากได้อะไรเราซื้อให้หมด และเงินเราก็ใช้หนี้ให้หลายครั้ง และชอบพูดเปรียบเทียบเรากับบ้านคนอื่นว่าลูกคนนั้นส่งเงินให้ที่บ้านเดือนละหมื่น ทั้งๆที่เราก็ส่งทั้งของกินสิ่งที่น้องคนละพ่ออยากได้และบางครั้งเราก็ยังส่งเงินไว้ให้แกใช้บ้างแต่ไม่ได้เยอะอะไรมาก นี่เรายังทำหน้าที่ลูกยังไม่ดีพอหรืออะไร? ทักมาเมื่อไหร่ก็มีแต่เงินๆ วันนึงถ้าไม่มีเรา เขาจะอยู่กันยังไง บางทีเรารู้สึกว่าเราไม่ค่อยคิดถึงตัวเอง ของที่อยากได้บางทีเราคิดแล้วคิดอีกว่าจะซื้อให้ตัวเองดีไหม ถ้าเราพูดไปทั้งหมดเขาจะโกรธเราไหมเราก็คิดวนไปวนมา ควรแก้ปัญหายังไงก่อนดี 🥹