สวัสดีค่ะ ขอเกริ่นคร่าวๆก่อนนะคะ หนูเจอพี่เขาที่ทำงานค่ะ ช่วงแรกๆ เราก็ทำงานร่วมกันแบบปกติเลยค่ะ เป็นพี่น้องในที่ทำงานที่ช่วยเหลือกันได้เกือบทุกด้านเลย จนกระทั่ง หนูกับพี่เขาเริ่มสนิทกัน พี่เขาก็ชอบพูดเต๊าะหนู ชวนคุยอย่างนู้นอย่างนี้ เกี้ยวหนูนั่นแหละค่ะ เขาทำแบบนี้มาตลอดตั้งแต่เมษายนปีที่แล้ว แรกๆหนูก็ไม่อะไรหรอกค่ะ คิดว่าเขาก็ชวนคุยตามประสา แต่พอเขาเริ่มทรีตหนูไม่เหมือนคนอื่น คอยดูแล เอาน้ำให้ ไม่ให้ทำงานหนัก ทำแบบนี้จนคนอื่นเริ่มจับสังเกตได้ เขาก็แซวกันว่า สองคนนี้ยังไงกันเนี่ย หนูกลัวแม่ได้เห็นฉากพวกนี้มากค่ะ กลัวแม่จะคิดมาก เพราะหนูกับแม่ทำงานที่เดียวกัน หนูเลยพยายามออกห่างจากพี่เขาไปช่วงนึง แต่ก็มีวันนึงที่มีโอกาสได้เล่นเกมด้วยกัน เราก็ยิ่งสนิทกันขึ้นไปอีก ถึงขั้นที่แลก contact ไว้ติดต่อกัน ทีนี้แหละค่ะ เราก็คุยกันทุกวันจากเดิมทีจะคุยกันแค่ที่ทำงานก็กลายเป็นคนที่คุยด้วยกันก่อนนอน มีเรื่องอะไรไม่สบายใจก็ปรึกษากัน เดือนเมษาหนูเกิดอุบัติเหตุ เขาเป็นห่วงหนู เขาแทบจะไม่ให้หนูทำอะไรเลย เป็นห่วงเหมือนพ่อคนนึงเลย หนูเคยถามเขานะ ว่าที่เราเป็นพี่น้องกันเนี่ยมันโอเคแล้วใช่ไหม เขาก็ตอบว่า อยากเป็นแฟนแต่รู้ว่าเป็นไปได้ยาก หนูรู้สึกเสียใจอย่างบอกไม่ถูกเลย มันเป็นแบบที่พี่เขาบอกจริงๆ เรื่องระหว่างหนูกับพี่เขามันเกินเลยสถานะพี่น้องในที่ทำงานไปเยอะ จนเจ๊ (เจ้าของโรงงาน) ได้มาเห็น เจ๊ก็เอาไปเล่าให้แม่หนูฟัง + พี่พี่ในที่ทำงานก็รู้สึกเหมือนกัน ทุกคนไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้ เจ๊พูดว่า ถ้าสองคนยังเป็นแบบนี้กันอยู่ หนูก็ต้องออกไป เขาไม่โอเค เขาบอกกับหนูว่าพี่ไม่ชอบเลย พี่จะเลิกยุ่งกับน้องมันจะดีที่สุด แล้วพี่เขาก็ไม่ติดต่อหนูกลับอีกเลย หนูเสียใจจริงๆ เวลาหนึ่งอาทิตย์หนูกินข้าวไม่ได้เลย เหมือนบางสิ่งที่เราเคยมีมาตลอดมันจะไม่มีอีกแล้ว เขากำลังจะหายไปจากชีวิตหนู หนูเองก็ไม่กล้าที่จะขอร้องให้เขาอยู่ เขาบอกคิดถึง บอกเป็นห่วงหนูตลอด หนูควรทำยังไงดีคะ มันไม่ได้มีแค่เรื่องของความรัก ทั้งแม่หนู ทั้งสังคม สังคมที่บ้านเขาจะเป็นยังไง หนูไม่กล้าที่จะรักเขาเลยค่ะ