ตามหัวเรื่องเลยค่ะ... เรื่องมีอยู่ว่า​ คืนวันพระ​ ก็สวดมนต์​นั่งสมาธิเป็นปกติ เวลานั่งเราจะไม่ค่อยคิดเรื่องอื่น​(จิตไม่ฟุ้ง)​ นอกจากจะนึกถึงพระพุทธ​ และครูบาอาจารย์​ที่อยู่เบื้องหน้าเสมอ ​เป็นครั้

1นั่งสมาธิเลย ไม่สวดมนได้มั้ยคะ    /2และการรู้ลมหายใจตลอด เพียงพอมั้ยคะถือเป้นการปฏิติมั้ยคะ  หากไม่นั่งสมาธินั่งแล้วหลับตลอดเลยคะ  / 3 นั่งสมาธิมานานแล้วคะ แต่เวลาในแต่ละครั้งไม่น

จิตเดิมผ่องใส เป็นจิตที่มีกิเลสเต็มตัว ได้ขัดเกลาด้วย ศีล สมาธิ ปัญญา ทำให้จิตผ่องใสเมื่อออกไปคลุกเคล้ากับ การงาน  ทางหู ตา จมูก ลิ้น กาย ใจ หรือเรียกว่า ทวารหก  ก็ทำให้จิตเศร้าหมอง เหมือนหิ

เราควรอดทนไปเรื่อยๆโดยไม่ขยับจนกว่าจิตจะสงบเกิดสมาธิ  หรือขยับตัวได้บ้างเพื่อให้หายปวดเมื่อยครับ  การขยับร่างกายจะทำให้เราเสียสมาธิมั๊ยครับ

ในความไม่มีอะไร ในความว่าง จุดหนึ่งปรากฏขึ้นมา เป็นการเริ่มวัฏสงสาร  แล้วแผ่ขยายออก จากไม่มีอะไรก็เป็นจิตสังขาร มีสติดูการเปลี่ยนแปลงตรงนี้ ดูการเปลี่ยนแปลงจากตรงนี้ เป็น สติ สมาธิ    จ

สวัสดีครับ                         การนั่งสมาธิไม่มีในพุทธศาสนา สมาธิที่พระพุทธเจ้าสอนเป็นอย่างไร ?          

ครั้งนั้น จขกท  ภาวนาโดยการฟังเสียงนกบริเวณนอกบ้านซึ่งค่อนข้างจะร้องดังมาก     โดยการไม่ให้ค่าของเสียงนกนั้น ว่าเพราะ ไม่เพราะ ดัง ค่อย  อยู่ในหรือนอกบ้าน คือไม่ให้ค่า ความหมายอะไร

เพราะหลับไปก็มีแต่สัญญา

ช่องว่างคืออากาสธาตุ ในอากาสธาตุหากพิจารณาเป็นจะให้ผลการวิปัสนาเร็ว คือกสิณอากาส ไม่มีอะไรตั้งอยู่ได้ในอากาสธาตุ แต่หากสามารถตั้งสติในอากาสธาตุจับรูปนามเพื่อวิปัสนาได้ สติ สมาธิ จะตั้งมั่นเป็นพื้นฐานต