เมื่อไม่นานมานี้ มีช่วงที่ฝนตกติดต่อกันหลายวัน
ก็เลยทำให้ป่าข้างบ้านของเรา (ป่าสาธารณะกลางเมือง มีพื้นที่ไม่เยอะ ประมาณ 200-300ไร่ค่ะ) พอได้น้ำฝน ต้นไม้ก็เขียวชอุ่ม และนอกจากต้นไม้แล้ว ก็จะมีเห็ดนี่แหละค่ะให้เราเก็บ จึงได้วัตถุดิบจากธรรมชาติมาทำอาหารค่ะ 😊

สำหรับเห็ด ไม่ว่าจะเห็ดอะไรก็ตาม โดยเฉพาะเห็ดที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ ถ้าไม่ชัวร์ ไม่รู้ว่ามันคือเห็ดอะไร อย่าได้นำมาทำอาหารกินเด็ดขาดนะคะ

เพราะเห็ดมีพิษ บางชนิดก็ไม่อาจถูกทำลายได้ด้วยความร้อนค่ะ และการสังเกตดูจากรอยหนอนกิน ก็ใช้ไม่ได้กับเห็ดมีพิษเช่นกัน เพราะบางชนิดสัตว์หรือแมลงมาแทะกินได้ก็จริง แต่เขาดันมีพิษกับคน

ส่วนเห็ดสองชนิดชนิดนี้ นั้นคือ... เห็ดยูคาลิปตัส(เห็ดผึ้งขม) และเห็ดลม หรือที่คนภาคอีสานเรียกว่าเห็ดบด(ถ้ายังอ่อน) หรือเห็ดกระด้าง(ถ้าแก่แล้ว)ค่ะ เราค่อนข้างมั่นใจมาก เพราะรู้จักและคุ้นเคยกับมันมานาน ทั้งได้กินและได้หา และมีคนมาหาขายกันด้วยค่ะ

แม้ต่อให้เราบอกว่าเห็ดสองชนิดนี้กินได้ 
แต่คนไม่เคยเห็น ไม่เคยกิน ไม่เคยหา ไม่เคยเก็บ ก็อย่าไปเที่ยวเก็บนะคะ กันพลาด

ส่วนเห็ดชนิดอื่น เราเดินเจอเหมือนกันนะคะ
แต่เพราะเราไม่คุ้นชิน แม้บางดอกจะดูเป็นเห็ดที่คุ้นตาก็จริง แต่เรารู้สึกไม่ชัวร์ไม่มั่นใจ ก็จะไม่เสี่ยงค่ะ ไม่แตะต้องและไม่เก็บเลย จะดีที่สุดต่อชีวิตเราค่ะ

สำหรับเห็ดลมที่เราได้มา ได้มาแบบหลายระยะเลยค่ะ แต่ที่เราเลือกนำมาแกงจะเป็นดอกที่เลยระยะอ่อนมานิดหน่อย แต่ก็ยังไม่แก่นะคะ จึงไม่ได้เหนียวแต่เวลาเคี้ยวจะเหมือนเรากินหนังหมูน่ะค่ะ 😊