เหลือไว้เพียงความทรงจำดีๆ ที่ฉันไม่มีวันลืม

กระทู้สนทนา
เราทุกคนล้วนเคยมีความทุกข์ใจ..ใช่แล้วฉันก็เคยตอนนั้นฉันทุกข์มาก ปรึกษาใครก็ไม่หาย ตอนนั้นฉันอกหัก จนฉันได้ไปเล่นแอบหาคู่ไปเจอทหารนายสิบนายหนึ่ง เราได้พูดคุยกัน ฉันรู้สึกว่าเค้าเป็นคนตรงๆดี  และก็เป็นคนกวนตีนพอสมควร ช่วงที่เราคุยกันเค้าจะเรียกฉันว่าจานดาวเทียม เพราะฉันหน้าบาน ช่วงนั้นความเศร้าจากการโดนแฟนทิ้งมันเริ่มดีขึ้น เค้ามาทำให้ฉันมีรอยยิ้มอีกครั้งหนึ่ง เค้าบอก อรุณสวัสดิ์ และบอกฝันดีฉันทุกคืน จนวันหนึ่งเขาได้มาหาฉันที่ทำงาน มันเป็นครั้งแรกที่เราเจอกัน วันนั้นฉันตื่นเต้นมากกลัวเขาจะรับไม่ได้ที่ฉันไม่สวย แต่พอเจอกันเขาก็ไม่วิ่งหนี้นะ เขาพาฉันไปบ้านเขา และเราก็......ฉันรู้ว่ามันเร็วไป..แต่นะตอนนั้นมันทำอะไรไม่ได้แล้ว จากนั้นเราตกลงว่าจะเจอกันเดือนละสองครั้ง ต้นเดือนกับปลายเดือน ฉันนั่งรถไฟไปหาเขา ทุกครั้งที่ไปฉันมีความสุขมาก หวังจะได้เจอได้กอด ครั้งแรกที่ฉันนั่งรถไปเขาก็มารับโดยมานั่งรอฉัน เขาเป็นผู้ชายที่ไม่หล่อ เจ้าระเบียบ ขี้บ่น ขี้เหล้า ชอบเล่นเปตองเป็นชีวิตจิตใจ ฉันเคยไปเล่นกับเขา เเละเขาก็ซื้อลูกเปตองมาใหม่อีกชุดบอกว่าเอาไว้ให้ฉันเล่น ฉันโคตรรู้สึกดีมากนะตอนนั้น มีครั้งหนึ่งฉันไม่สามารถไปหาเขาได้เพราะรถหมดเขาก็ขับมอไซด์มารับฉัน เขาขับรถข้ามจังหวัด ฝ่าเเดด ทนปวดหลังมารับฉัน ตอนนั้นฉันโคตรจะรักผู้ชายคนนี้เลย ฉันวางแผนอนาคตไว้ถึงขั้นแต่งงานอยู่ด้วยกัน ภาพใันมันชัดเจนมาก แต่ภาพฝันนั้นมันถูกลบทันทีในเวลา สองเดือนต่อมา เขาบอกเขาเหนื่อย ขอปล่อยมือนะ ฉันไม่รู้ว่าเหตุผลคืออ่ะไร แต่แอบคิดว่าเป็นเพราะฉันไปคุยกับเเฟนเก่าฉันหรือเปล่าฉันไม่รู้เลย จากที่เขาจะบอก อรุณสวัส ทุกเช้า และบอกฝันดีกันมันไม่มีอีกแล้ว ฉันกลับมาอยู่ในโหลดคนอกหักอีกครั้ง..และคิดว่าจะไปไม่มีแฟนอีกมันช่างเจ็บปวดเหลือเกิน ทุกวันได้แต่ส่งข้อความหาเขาอยู่ฝ่ายเดียว ซึ่งเขาไม่เคยอ่าน ถ้าอ่านก็ไม่ตอบ..จนวันหนึ่งฉันไปส่องติกตอกแฟนเก่าเขา และเขาก็โทรมาหาฉัน.ให้เลิกยุ่ง เลิกส่องแฟนเก่าเขา ตอนที่เขาโทรมาฉันดีใจมาก แต่ก็นะเขาโทรมาเพียงเรื่องนี้ ฉันขอเขาว่า เป็นพี่น้องกันได้ไหม คุยกันต่อได้ไหม ขอเวลาทำใจหน่อย ขอคุยอาทิตย์ละครั้งก็ได้ เขาก็บอกว่าได้ ฉันก็ดีใจนะ อย่างน้อยเขาก็ยังอยู่ในชีวิตฉัน พอครบ 1 อาทิตย์ฉันก็จะทักไปและโทรหาหากเขาไม่ตอบ ล่าสุดเขาบอกงานเยอะมากเราคุยกันไม่กี่คำก็วางสาย ฉันก็เใ้ารออาทิตย์ต่อไปเพื่อคุยกับเขา ทุกเช้าฉันตื่นมาจะเช็คข้อความว่าเขาส่งข้อความอัฝะไรหาฉันบ้างใหม่ มาวันนี้ก็เหมือนเดิม แต่อยู่ๆ ฉันก็หาแชทไม่เจอในลาย ในเฟสด้วยฉันรู้เลยว่าเขาน่าจะบล็อคกัน อยู่ๆน้ำตามันก็ไหล สุดท้าย เขาก็เเค่ผ่านมา และผ่านไป แต่เขาก็จะอยู่ในความทรงจำของฉันตลอดไป ถึงจะเพียงระยะเวลาสั้นๆ แค่สองเดือน แต่ฉันคงจะจำไปตลอดชีวิต
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่