คือเรื่องมันมีอยู่ว่าย้อนไปประมาณ10ปีก่อน ด้วยตัวเราเป็นเด็กต่างจังหวัดแล้วเข้ามาเรียนพิเศษในกทม.ที่ยุคนั้นเฟื่องฟูอยู่ที่นึง เด็กๆเดินพลุกพร่านไปมาเต็มไปหมด เราก็เด็กต่างจังหวัดตัวคนเดียวไม่มีเพื่อนมาเรียนเลย ไม่รู้จักใครด้วย เหมือนวันๆเรียนๆไปแล้วก็กลับ แต่พออยู่ไปสักพักนึงมันมีความรู้สึกแปลกๆเกิดขึ้น คือตอนที่เรียนอยู่นั้นก็คิดว่าเหมือนมีสายตาคู่นึงเหมือนมองจ้องอยู่ตลอด และบ่อยครั้งช่วงแรกๆที่เรียนไม่เอ๊ะใจอะไรเลย แต่พอนานวันเข้าเซ้นผู้หญิงมันบอกว่า นี่เหมือนมีใครกำลังตามอยู่ พอรู้สึกแบบนั้นก็พยายามลองสังเกตว่าจริงตามความรู้สึกหรือเปล่า และก็ได้เห็นผู้ชายคนนึงแบบเจอบ่อยและแบบมันมีหลายเหตุการณ์ที่คิดว่าคนนี้แหละที่ตามเรา (อันนี้คือรู้สึกเองนะ)แต่มันมีจุดที่เหมือนว่าเขาคงคิดว่าเรามีแฟนแล้ว เพราะตอนที่ไปเรียนก็มีผู้ชายอีกคนนึงที่เรียนอีกคลาสอยากรู้จักและเหมือนพยายามจะจีบ แต่เราไม่โอเค ไม่ชอบ ดูลุกเกินไป เขาก็พยายามแบบมาเรียนนั่งข้างเรา ซื้อขนมมาให้ ไปส่งกลับบ้าน แต่ทั้งหมดทั้งมวลนั้นเราไม่ค่อยโอเค เอาจริงๆตอนนั้นคือรู้สึกแคร์ผู้ชายอีกคนที่เขาเหมือนจะตามเราอยู่และก็เป็นอย่างที่คิด คือเราไม่รู้หรอกว่าเขาตามเราจริงมั้ยหรือยังไง เพราะหลังจากเหตุการณ์ช่วงที่มีผ้ชายอีกคนมาเหมือนจะจีบ ผู้ชายอีกคนเขาก็ได้หายไปเลย ไม่ค่อยได้เจออีกเลย จนตอนนั้นกลายเป็นว่าเราเป็นคนคอยมองหาเขา คือตอนที่เรียนเขาจะเรียนคนละห้องกับเราแต่เพื่อนเขาส่วนใหญ่เรียนห้องเดียวกันกับเราและเขาคนนั้นก็เหมือนจะมาส่งเพื่อนเกือบทุกครั้ง และฉันก็จะนั่งโซนหลังๆเกือบติดประตูทางเข้า และจะเห็นผู้ชายคนนั้นมองมาบ่อยครั้ง เห้อออออ.....พอหลังจากแยกย้ายกันไปตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไร แต่มันก็เหมือนเป้นแค่ความทรงจำที่เกิดขึ้นช่วงขณะ แต่เวลาผ่านไปช่วงประมาณขึ้นปี1 เคยฝันเห็นผู้ชายที่เคยตามเราแบบในฝันเขาก็เหมือนจะพยายามตามหาเราอยู่ (คือจริงๆแล้วหลังจากจบครอสเรียนพิเศษไปเราก็ไม่ได้คิดถึงเขาอีกเลย) พอตื่นขึ้นจากฝันเราก็แบบคิดและว่าทำยังไงเราจะมีช่องทางการเคลื่อนไหวของเขา เราพยายามหาเรื่อยๆโดยเราไม่รู้จักชื่อเขาเลย แต่จำโรงเรียนได้ ก็เลยพยายามเสาะหาจากโรงเรียนเขาไปเรื่อยๆ จนในที่สุดก็เจอแบบ  เห้ยยยยย เจอแล้ว ดีใจโคตร!!!   ตอนนั้นได้เป็นFB และIG มาตามลำดับ แบบตอนนั้นก็เริ่มส่องมาเรื่อยเห็นความเป็นไป.......... ในระหว่างช่วงระยะเวลานั้นเราก็ได้แค่ส่องบ้างไม่ส่องบ้าง รู้ว่าเขามีแฟน เราก็มีแฟน ก็ไม่ได้คิดอะไร แต่มันก็ยังมีความรู้สึกค้างคาใจอยุ่ว่าที่เรียนพิเศษนั้นนายได้เดินตามเราไหม?หรือว่าฉันแค่คิดไปเองคนเดียว เพียงเพราะคำถามนี้มันยังวนเวียนอยุ่ในสมองมาตลอด เราแค่อยากรู้เฉยๆว่ามันใช่หรือไม่ที่เรารุ้สึก  พอเราเรียนจบก็มาทำงานที่กทม. ประมาณเกือบจะ5ปีที่อยู่กทม. เมื่อไม่นานมานี้อยุ่ๆก็ฝันแปลกๆว่าในความฝันมันมืดและวังเวงมากแล้วเหมือนพอเราเดินๆไปในความฝันพอมองไปข้างหน้ามันมีแสงสาดส่องเข้ามาและมีผู้ชายร่างสูงๆยืนอยุ่ตรงนั้น ในฝันเราพยายามเดินเข้าไปดูชัดๆว่าเป็นใคร  และคนนั้นก็คือ ผู้ชายคนที่เดินตามเรา คือแบบสะดุ้งตื่นเลยอ่ะ  แบบก็งงเหมือนกันว่าฝันได้ไง  ก็เลยทำให้เรายิ่งอยากรู้มากขึ้นว่าเขานั้นได้เคยเดินตามเราจริงๆหรือป่าว และเมื่อไม่กี่วันมานี้เราได้รวบรวมความกล้าทักไปถามเขาแล้วด้วย ว่าเหตุการณ์เมื่อ10ปีก่อนนั้นมันเป้นจริงหรือเรานั้นคิดไปเองทั้งหมด 
 
>>>  สรุปเขาบอกว่าไม่เคยเดินตามใคร   ........
 
เราก็เลยบอกไปว่าอ่อ ขอบคุณมากนะและขอโทษด้วย สงสัยจำคนผิด  
 
แต่รู้ไหมไม่ผิดคนหรอกเราจำได้ดี  และต้องขอบคุณจริงๆจากใจที่สามารถทำให้เราหายคาใจสักที ความคาใจนี้ปมเพาะมาเป็น10ปี  
เราก็ไม่รู้หรอกว่าความจริงมันเป็นยังไงแต่เขาได้ตอบมาอย่างนั้นแล้วเราก็โอเค  ถามว่าเสียใจไหม ก็ไม่เชิงเสียใจ ถามว่าโล่งใจไหมมันก็เหมือนจะโล่ง แต่แบบความทรงจำที่เราคิดมาเองคนเดียว มันคือเราที่จำและจำได้ดีด้วย มันไม่หลุดไปจากสมองเลย แต่ไม่เป็นไรถือว่าครั้งนึงเค้ามีเหตุการณ์ดีๆเรื่องราวดีๆเกิดขึ้นในชีวิต  (เอาจริงๆตอนทักไปคือโคตรกลัว และพอรู้คำตอบจากเขา นี่โคตรอาย5555 ถือซะว่าเราก็เคยได้คุยกันแล้วนะ ) 
ถ้าเขาคนนั้นได้มาอ่านเรื่องราวทั้งหมดนี้ เราอยากบอกนายแค่ว่า วันนั้นเรายินดีที่ได้รู้จักนะ 😊