ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ เรารู้สึกเกลียดพ่อตัวเอง เราเองมีพี่น้องสองคน เราเป็นพี่คนโต รับรู้ปัญหาครอบครัวมามากมายตั้งแต่เด็ก จำความได้ก็ตั้งแต่ตอนอยู่อนุบาลเลยค่ะ เห็นมาทุกอย่างในเรื่องการทำร้ายร่างกายของพ่อ ที่ทำกับแม่  เราสงสารแม่มาตลอด แม่เราเป็นคนเก่งค่ะเป็นคนเข็มแข็งสามารถเลี้ยงเรากับน้องได้อย่างดีมากเลยค่ะ แต่พ่อเราเป็นคนที่เห็นแก่ตัว เอาแต่ตัวเองไม่เคยทำเพื่อเรากับน้อง  ที่บ้านเราทำธุรกิจ แม่กับพ่อเราแยกทำกันคนละที่ แต่โดยรวมเหมือนเป็นคู่แข่งกันค่ะ ขายของประเภทเดียวกัน พ่อเราไม่เคยช่วยอะไรแม่เลยค่ะ แม่เราดิ้นรนคนเดียวจนธุรกิจเติบโต มีเงินมากพอส่งเรากับน้องเรียน อยากได้อะไรแม่เราก็ซื้อให้ แต่กลับกัน คนเป็นพ่อที่มาก็สร้างแต่ความทุกข์ เหมือนเป็นคน Toxic ของบ้าน ไม่เคยให้เงินส่งเรียน มีแค่ให้เล็กๆน้อยๆ แต่เลี้ยงคนนอกบ้านซะมากกว่า ชอบโชว์พาวเหมือนตัวเองใหญ่ เมื่อ4 ปีที่แล้วพ่อเราเคยทะเลาะกับแม่จนพลั้งปืนเกือบยิงโดนแม่เรา สถานการณ์ตอนนั้นเราลืมไม่ได้เลยค่ะ มันยังอยู่ในหัวเราจนมาถึงตอนนี้ ได้แต่คิดว่า ถ้าวันนั้นเกิดพลาดโดนแม่เรา เรากับน้องจะอยู่ยังไง เราโครตรู้สึกเกลียดคนเป็นพ่อมากเลยค่ะ แค่เห็นหน้าก็เกลียดแล้ว แล้วการที่เราเกลียดพ่อจนเข้าใส้แบบนี้มันบาปไหมคะ