เรื่องมีอยู่ว่าแม่ของเราแต่งงานครั้งที่2ชื่งครั้งนี้พ่อคนใหมมีลูกติด3คนคนโตเป็นลูกที่รับลูกคนอื่นมาเลี้ยงส่วนคนที่2กับคนที่3เป็นลูกแท้ๆ ส่วนนิสัยของคนโตค่อนข้างทำอะไรช้ามากเอ๋อๆหน่อยไม่ค่อยพูดเรียนไม่ได้เขียนชื่อตัวเองยังเกือบเขียนไม่เป็นแต่ชอบหาปลาจับกบแต่ถ้าได้เล่นมือถือบอกให้ทำอะไรก็ไม่ทำไม่สนเหมือนไม่ได้ยิน ส่วนคนที่2อายุ10ขวบเป็นคนปากหนัก เที่ยวเก่งมากอยู่บ้านไม่ติดบางครั้งบอกไปเล่นกับเพื่อนเดี๋ยวมาแป๊บเดี๋ยวตั้งแต่10:00จนถึง17:00ถึงค่อยกลับบ้านเป็นแบบนี้แทบทุกวันเถียงคำไม่ตกฟากไม่ค่อยเห็นหัวเราที่เป็นพี่เท่าไหร่ ส่วนคนเล็กเพราะยังเด็กก็ตามประสาเด็กดื้อชนตามไวของแก
เข้าเรื่องเลยแล้วกัน
เหตุมันเกิดเพราะวันหนึ่งน้องสาวแม่คนเก่าของน้องคนที่2ต้องไปฝากครรภ์อยากเอาน้องคนที่2เข้าตัวจังหวัดด้วยแต่พ่อก็ไม่ให้ไปเพราะฝนตกแถมเอาแค่ มอเตอร์ไซค์เข้าตัวจังหวัด(พ่อแม่เราอยู่หมู่บ้านแม่ที่ห่างจากตัวอำเภอ15นาทีเราอยู่กับน้องแค่สองคน) พ่อโทรบอกให้เราไปเรียกน้อง เราก็ไปเรียกแล้วบอกว่า"พ่อบอกแล้วไงว่าไม่ให้ไป ถ้าไปแล้วพ่อดุทำยังไงไม่ต้องไปเดี่ยวมันจะเกิดเรื่อง"เราก็บอกน้องยังงี้น้องเดินตามหลังเรามายังไม่ถึงบ้านน้องก็วิ่งกลับไปขึ้นรถแล้วก็ไปกับน้าของน้อง พอตกเย็นพ่อก็เอาน้องกลับบ้านที่นอกอำเภอด้วย วันนั้นเราทำก๋วยเตี๋ยวให้เรากับน้องกิน เราก็พูดกับน้องว่าอยากทำอะไรก็ทำนะเราไม่สนแล้วเราเหนื่อยแล้ว (เพราะเราอยู่กับน้องคนที่2กับ3เราเป็นคนดูแลคนเดียวแล้วเราบอกน้องๆก็ไม่ฟังบอกจนเราเหนื่อยแล้ว)แม่ก็บอกน้องหลายครั้งแล้วว่าให้เปลี่ยนอยู่บ้านบ้างอย่าเที่ยวทำงานบ้านบ้างเพราะเราทำคนเดียวแล้วน้องชอบไปอยู่บ้านตากับยายแท้ๆของน้องแต่ว่าลูกสะใภ้อีกคนในบ้านไม่ชอบ ชอบพูดว่าชื้อของเข้าบ้านเท่าไรก็ไม่พอ แถมนินทาว่าแม่เราเป็นแค่ชาวนาไม่ใช่พนักงานราชการแบบแม่ของน้อง วันนี้แม่เราเลยบอกว่าถ้าชอบอยู่บ้านนั้นก็ไปอยู่กับเขาถ้ายังไม่เปลี่ยนตัวเิงแบบนี้แม่ก็เหนื่อยเป็นนะ น้องก็ขว้างชามก๋วยเตี๋ยวใส่แม่แม่เปียกหมดเลยแถมด่าแม่ด้วย แล้วเก็บของแล้วเก็บของจะเดินกลับบ้านเอง (เราก็กินข้าวต่อเพราะหิวมากคติประจำใจเราคือมีเรื่องอะไรก็ช่างเราต้องไม่ทนหิว)กินเสร็จเราก็ไปบ้านเพื่อน ตอนเช้ายายบอกว่าสามพี่น้องร้องไห้หมด พ่อบอกกับยายอีกว่าไม่รู้จะทนกับแม่ได้อีกนานแค่ไหนพ่อ เราก็ยอมรับว่าแม่เราใจร้อนน้องก็ปากหนักบอกเท่าไหร่ก็ไม่เปลี่ยนเพราะพ่อกับแม่แท้ๆของแกเลี้ยงแบบตามใจเพราะเป็น ข้าราชการทั้งคู่ทำให้ไม่มีเวลา มารยาทก็ไม่ค่อยมี
เราอยากถามว่าแม่เราผิดมากไหมส่วนตัวเราก็ว่าแม่มีส่วนผิดอยู่เพราะใช้คำพูดที่แรงเกินไปใจร้อนด้วย
ผิดไหมที่แม่เราดุลูกติดสามี
เข้าเรื่องเลยแล้วกัน
เหตุมันเกิดเพราะวันหนึ่งน้องสาวแม่คนเก่าของน้องคนที่2ต้องไปฝากครรภ์อยากเอาน้องคนที่2เข้าตัวจังหวัดด้วยแต่พ่อก็ไม่ให้ไปเพราะฝนตกแถมเอาแค่ มอเตอร์ไซค์เข้าตัวจังหวัด(พ่อแม่เราอยู่หมู่บ้านแม่ที่ห่างจากตัวอำเภอ15นาทีเราอยู่กับน้องแค่สองคน) พ่อโทรบอกให้เราไปเรียกน้อง เราก็ไปเรียกแล้วบอกว่า"พ่อบอกแล้วไงว่าไม่ให้ไป ถ้าไปแล้วพ่อดุทำยังไงไม่ต้องไปเดี่ยวมันจะเกิดเรื่อง"เราก็บอกน้องยังงี้น้องเดินตามหลังเรามายังไม่ถึงบ้านน้องก็วิ่งกลับไปขึ้นรถแล้วก็ไปกับน้าของน้อง พอตกเย็นพ่อก็เอาน้องกลับบ้านที่นอกอำเภอด้วย วันนั้นเราทำก๋วยเตี๋ยวให้เรากับน้องกิน เราก็พูดกับน้องว่าอยากทำอะไรก็ทำนะเราไม่สนแล้วเราเหนื่อยแล้ว (เพราะเราอยู่กับน้องคนที่2กับ3เราเป็นคนดูแลคนเดียวแล้วเราบอกน้องๆก็ไม่ฟังบอกจนเราเหนื่อยแล้ว)แม่ก็บอกน้องหลายครั้งแล้วว่าให้เปลี่ยนอยู่บ้านบ้างอย่าเที่ยวทำงานบ้านบ้างเพราะเราทำคนเดียวแล้วน้องชอบไปอยู่บ้านตากับยายแท้ๆของน้องแต่ว่าลูกสะใภ้อีกคนในบ้านไม่ชอบ ชอบพูดว่าชื้อของเข้าบ้านเท่าไรก็ไม่พอ แถมนินทาว่าแม่เราเป็นแค่ชาวนาไม่ใช่พนักงานราชการแบบแม่ของน้อง วันนี้แม่เราเลยบอกว่าถ้าชอบอยู่บ้านนั้นก็ไปอยู่กับเขาถ้ายังไม่เปลี่ยนตัวเิงแบบนี้แม่ก็เหนื่อยเป็นนะ น้องก็ขว้างชามก๋วยเตี๋ยวใส่แม่แม่เปียกหมดเลยแถมด่าแม่ด้วย แล้วเก็บของแล้วเก็บของจะเดินกลับบ้านเอง (เราก็กินข้าวต่อเพราะหิวมากคติประจำใจเราคือมีเรื่องอะไรก็ช่างเราต้องไม่ทนหิว)กินเสร็จเราก็ไปบ้านเพื่อน ตอนเช้ายายบอกว่าสามพี่น้องร้องไห้หมด พ่อบอกกับยายอีกว่าไม่รู้จะทนกับแม่ได้อีกนานแค่ไหนพ่อ เราก็ยอมรับว่าแม่เราใจร้อนน้องก็ปากหนักบอกเท่าไหร่ก็ไม่เปลี่ยนเพราะพ่อกับแม่แท้ๆของแกเลี้ยงแบบตามใจเพราะเป็น ข้าราชการทั้งคู่ทำให้ไม่มีเวลา มารยาทก็ไม่ค่อยมี
เราอยากถามว่าแม่เราผิดมากไหมส่วนตัวเราก็ว่าแม่มีส่วนผิดอยู่เพราะใช้คำพูดที่แรงเกินไปใจร้อนด้วย