สวัสดีค่ะเราเป็นเด็กอายุ14ปีอยู่ที่เชียงรายขอแทนตัวเองแบบนี้ละกันนะคะ เราเกิดมาในครอบครัวที่พ่อแม่แยกทางกันค่ะ ตอนนั้นที่พวกเขาแยกทางกันไป เรายังจำความไม่ได้เลย ที่จำได้เราโตมากับครอบครัวฝั่งคุณพ่อมีตายายและน้าชายเราไม่เรียกเขาว่าน้าหรอกเราเรียกพี่ส่วนคุณป้าที่เป็นแม่น้าเราก็เสียไปตั้งนานแล้ว ตั้งแต่ตอนเด็กไม่มีปัญหาอะไรเลยค่ะ พวกเขารักเรามากเลี้ยงดีมีเงินอยากกินอะไรก็ได้กินถึงจะไม่รวยมากแต่ก็ไม่ได้ขัดสนเรื่องเงินเลย จนเราอายุ10ขวบ พ่อก็เริ่มติดยาแต่ถึงยังไงก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร แต่ติดยานานเข้าก็เริ่มจะมีปัญหาพ่อเริ่มไม่ทำงานกับอารมณ์ที่แปรปรวนง่ายจนถึงปัจจุบันนี้เราอายุ14ปีแล้ว ถึงเราจะไม่เคยเจอแม่แต่ติดต่อกันได้นานๆทีแม่จะมาเที่ยวที่บ้านก็มาหาเราทั้งชีวิตนี้ได้เจอหน้าแม่แค่สองครั้งเอง แต่แม่รับรู้ทุกสิ่งที่เราเจอ แม่เป็นคนจังหวัดเชียงรายแต่ไปทำงานที่ชลบุรีจนตอนนี้มีบ้านมีครอบครัวใหม่ ซึ่งแม่อยากให้เราไปอยู่ด้วย เราก็อยากไปนะคะแต่กังกวเรื่องตายายพวกเขาก็แก่ลงเรื่อยๆแถมพ่อมาเป็นแบบนี้อีกอย่าพูดถึงน้าเราเลยค่ะเขาอายุ20กว่าปีแล้วยังไม่งานทำ ยังเที่ยวกินเหล้าอยู่ เราจึงต้องช่วยตายายทำงานและเรียนหนังสือมันแค่นี้มันก็เหนื่อยแล้วค่ะและยังโดนดุด่าเราก็เป็นเด็กวัยรุ่นคนนึ่งแค่อยากชีวิตบ้างแต่ต้องมาทำแบบนี้ต้องรับภาระที่มันหนักทั้งกายและใจ เราอยากไปอยู่ชลบุรีกับแม่มากๆเลยค่ะมันมีโอกาสเยอะกว่าตอนนี้ที่บ้านแย่มากๆเลยค่ะมีหนี้สิน ตอนนี้อยากกินอะไรก็แค่ได้มองเราจะทำยังไงดีคะ ที่จะไปอยู่กับแม่ได้ อันนี้ดูเหมือนมันจัไม่หนักหนาอะไรมากแต่ลองมาเห็นลองมาสัมผัสดูค่ะว่าเด็กอายุ14อย่างเราควรเจออะไรแบบนี้ด้วยหรอคะ