ผมเริ่มทำงานมาจะ 2 ปีแต่พอทำงานแล้วก็วนเวียน ใช้ชีวิตวนลูปไปวันๆ นับรอ ส-อา พอ ถึง ส-อา ก้เฉยๆรอไปทำงาน จ-ศ
บางครั้งก็ตั้งวงไปหาเพื่องร้านเหล้าบ้าง แต่ก็เฉยๆกับบทสนทนาตอนนี้แบบไม่รู้จะคุยอะไร เหมือนรู้สึกสูญเสียพลังงานไป แต่เห็นเพื่อนนั่งคุยกันยาวๆได้จนถึงตี 2-3 แต่ผมห้าทุ่มก็อยากกลับบ้านแล้ว เหมือนเทศกาลต่างๆก็เฉยๆไป มองไม่เห็นว่าโตไปอยากจะไปอยู่ตรงไหนดีนี่คือรสชาติของการโตเป็นผู้ใหญ่หรือผมผิดปกติไป จากเด็กที่เคยแฮปปี้และมีความฝันอย่างมากในชีวิต (งานที่ผมทำเป็นองค์กรที่ทุกคนใฝ่ฝันอยากเข้ามามากๆ)
แปลกไหมครับที่ผมพอเริ่มทำงานแล้วจะเฉยๆกับทุกอย่างที่เกิดขึ้น
บางครั้งก็ตั้งวงไปหาเพื่องร้านเหล้าบ้าง แต่ก็เฉยๆกับบทสนทนาตอนนี้แบบไม่รู้จะคุยอะไร เหมือนรู้สึกสูญเสียพลังงานไป แต่เห็นเพื่อนนั่งคุยกันยาวๆได้จนถึงตี 2-3 แต่ผมห้าทุ่มก็อยากกลับบ้านแล้ว เหมือนเทศกาลต่างๆก็เฉยๆไป มองไม่เห็นว่าโตไปอยากจะไปอยู่ตรงไหนดีนี่คือรสชาติของการโตเป็นผู้ใหญ่หรือผมผิดปกติไป จากเด็กที่เคยแฮปปี้และมีความฝันอย่างมากในชีวิต (งานที่ผมทำเป็นองค์กรที่ทุกคนใฝ่ฝันอยากเข้ามามากๆ)