เราทำงานอยู่ในหน่วยงานหนึ่ง  มีคนในหน่วยงาน 9-10 คน  เราไม่ชอบคนนึงมากๆ  
ในมุมมองของเราเขาเป็นคนไม่ยืดหยุ่น  เราเคยขอความร่วมมือเขาในการช่วยให้งานเดินไปข้างหน้า  แต่ถูกปฏิเสธ   เราเครียดและไปต่อไม่ถูกเลย  
คือการทำงานร่วมกัน  พูดง่ายๆ  มันต้องทำงานเป็นทีม  แต่เขาอยากจะช่วยแค่คนที่เขาต้องการจะช่วยเท่านั้น  ในส่วนงานของเราที่ทำ  มันจะมีเนื้องานที่ต้องเกี่ยวข้องกับเขาด้วย  เราจึงขอความร่วมมือ หรือขอทราบแนวทางปฏิบัติว่าต้องดำเนินการประมาณไหน  แต่เราถูกเขาปฏิเสธ  เนื่องจากกลัวที่จะต้องได้มาทำหรือมาช่วยเหลืองานเรา  เราเคยขอคำแนะนำแต่เขาไม่บอก เราจึงต้องไปศึกษาเอง ซึ่งมันใช้เวลาและยังมีบางอย่างที่ยังสงสัยอยู่ เราคิดว่าการที่มีคนแนะนำไกด์ไลน์ให้ งานมันจะเดินง่ายมาก  แค่แนะแนวทางไม่ต้องช่วยก็ได้  และเวลาเรามีงานของเรา  ไม่เคยเห็นเพื่อนร่วมงานคนนี้ลุกจากที่นั่งมาช่วยแม้แต่ครั้งเดียวเลย  แต่ในส่วนงานของเขา เราเห็นใจเขานะ  เราก็ยังไปช่วยเขา  กลายเป็นว่าเราไปช่วยเขา งานก็กลายมาเป็นหน้าที่เราซะงั้น  ทั้งๆที่เรามีเจตนาที่จะช่วยเขาให้งานมันเสร็จไวๆ  แต่เขาเห็นว่าเราหรือคนอื่นๆ มาช่วย ตัวเขาก็ทำแค่หน้าที่เดียว  ที่เหลือให้คนอื่นรันงานต่อจนเสร็จ   จากที่เขามี 2 หน้าที่  และ คนอื่นรวมถึงเราไปช่วยหน้าที่ที่  2  เขาก็ทำแค่หน้าที่ ที่ 1 เท่านั้น พอหน้าที่ ที่ 1 เสร็จ ก็อยู่เฉยๆ  ไม่มาช่วยคนที่ช่วยทำหน้าที่ ที่ 2  ตอนแรกเราก็เฉยๆ มาก  แต่หลังๆ พอเราเจอกับตัวเอง เราไม่ชอบเพื่อนร่วมงานคนนี้มาก   พูดว่าตัวเองเป็นคนดีหนักหนา   แต่น้ำใจนี่แห้งเหียด (ขอบ่นหน่อยเถอะบ่นจริงๆไม่ได้ก็ขอบ่นใน pantip) เราไปทำงานเราจะไม่พูดอะไรกับเขาเลย ไม่อยากแม้แต่จะคุยด้วย เราไม่จำเป็นต้องเป็นเพื่อน กับเพื่อนร่วมงานแบบนี้ใช่ไหม     ถ้าจำเป็นต้องคุยก็จะคุยแต่ในสิ่งที่จำเป็นต้องพูดคุยแค่นั้น  ไปไหนจะไม่มีทางชวนไปและจะไม่ไปด้วย  แต่เราเก็บอาการเป็นปกตินะ ไปมาลาไหว้ปกติ   การที่เราไม่ชอบใคร ก็ไม่จำเป็นต้องพยายามใส่หน้ากากเข้าหาเขาใช่ไหม   เขาจะรู้ตัวไหมว่าเราไม่ชอบเขา