บางทีเรารู้สึกเหนื่อยและกดดันเรื่องเรียนมากๆ จนไม่อยากมีชีวิตยู่ต่อไปแล้ว อยู่ไปก็ไม่มีใครเข้าใจเราอยู่ดี เราอยู่ทำไม อยู่เพื่อใคร แม้กระทั่งพ่อเเม่ยังไม่เข้าใจเราเลยแม้แต่นิดเดียว เขายังด่าเราอยู่ทุกวันทั้งที่เขาไม่รู้เลยว่าเราพยายามขนาดไหน ชอบพูดว่าที่เป็นแบบนี้ก็เพราะเราโง่ไม่มีใครให้ค่าเราหรอก 
เราชอบรู้สึกแบบนี้บ่อย แล้วรำพูดที่พ่อพูดมันยังวนอยู่ในหัวเราตลอด เรารู้สึกแบบนี้บ่อยๆ แปลกมั้ยคะ