เราขอมาแชร์ประสบการณ์ เเล้วก็จอความคิดเห็นด้วยนะคะ ซึ่งขอย้อนกลับไปตอนเราเด็กค่ะตอนนั้นเราเด็กมาก5-6ปีพอจำความได้ค่ะ ซึ่งที่บ้านเรา มี5คนนะคะ ซึ่งจะมีเรา แม่ ยาย พ่อ น้า พ่อเราออกไปข้างนอกนะคะ ซึ่งตะเหลือคนในบ้าน4คนใช่ไหมคะ น้าเราอยู่บนห้อง เรากับยายและแม่อยู่ข้างล่างค่ะซึ่งเรานั่งกอดแม่เราอยู่แล้วยายเรานั่งดูทีวีใช่ไหมคะ ลองนึกภาพตามนะคะตรงนั้นเค้าเป็นห้องค่ะแต่เอาประตูออกเเล้วถ้าเข้าทางนั้นไปเลี้ยวซ้ายจะเป็นห้องน้ำค่ะ ซึ่งตรงนั้นยายเราปิดไฟมันก็จะมืดใช่ไหมคะแล้วตรงนั้นพอมองเห็นค่ะเพราะมีแสงจากพระจันทร์ส่องลงมาค่ะจอพอเห็นลางๆ ตอนนั้นอยู่ดีๆไม่รู้มีแรงจูงใจอะไรให้เรามองไปทางนั้น เราเลยมองดูค่ะ เราเห็นเงาสีดำเป็นผู้หญิงผมยาว ยืนอยู่ตรงนั้นค่ะ เราไม่เห็นหน้าหรืออะไรเลยนะคะ เห็นแค่เงาสีดำค่ะ ตอนนั้นเราร้องไห้หนักมากค่ะทั้งกลัว ไม่กล้าบอกแม่ เลยค่ะว่าเห็นเพราะแม่เราไม่เชื่อซึ่งทุกคนอาจจะคิดว่าเราตาฝาดใช่ไหมคะ เราจ้องดูอีกทีก็เป็นแบบเดิมค่ะ เราก็อยากเดินไปดูจ่ะๆเลยนะคะแต่ตอนนั้นเราก้าวขาไม่ออกขนลุกทั้งตัวร้องไห้ไม่หยุด แต่ผีเรารู้สึกว่าไม่ได้หน้ากลัวแบบในหนังค่ะที่ตาโบ๋ คอหัก ไม่มีหัว ถ้าเห็นดีๆก็คือเหมือนคนปกติเลยค่ะ เราไม่เจอเจอตอนเด็กอย่างเดียวค่ะ โตมาเรื่อยๆเราก็เห็นปีละครั้ง2ครั้ง  อยากฟังเล่าอีกหลายเรื่องๆคอมเม้นได้นะคะ