คิดถึงเมนู ที่ลูกชอบ ส่งกำลังใจให้ลูกชายไปเรียนที่จีน EP.2


สวัสดี หลังวันหวยออก วันที่รัฐบาลกินเรียบ
สลากกินไม่แบ่งให้ผู้ซื้อบ้างเลย
ยิ่งกำลังร้อน อยากหาเงินส่งไปให้ลูก
เพี้ยนสะอื้นเพี้ยนสะอื้น
ลูกชายเดินทางไปเรียนที่ประเทศจีน
มณฑลเหอเป่ย วิทยาลัยโปลีเทคนิคถังซานถังซาน

โครงการจัดการศึกษา ระบบทวิวุฒิไทย-จีน

เมื่อวันที่ 5 มีค.ที่ผ่านมา นับถึงวันนี้ก็เป็นเวลา
2 เดือน 12 วันแล้ว การใช้ชีวิตที่วิทยาลัยก็
มีความสะดวกสบายดี เพราะที่จีนเขาล้ำใน
เรื่องของวิวัฒนาการ การจัดการสภาพแวดล้อม
สถานที่ ทุกอย่างสวยงาม ดูดีทั้งหมด

ห้องพัก ห้องน้ำ ดีมาก มีฮีทเตอร์
แต่น้ำอุ่น จะเปิดช่วงเย็น ถึง 2 ทุ่ม
ต้องรีบอาบน้ำ ไม่งั้น น้ำจะเย็นเจี๊ยบบบ
อาบไม่ไหว


สนามกีฬากว้างใหญ่ เครื่องออกกำลังกาย ล้ำๆ
มี แงว ตาเจ๊ก ตัวจ่ำม่ำ ที่ใครๆก็รัก

อุณหภูมิที่อุ่นขึ้น ดอกซากุระเริ่มบาน


มีชายหาดสวยงามอยู่ไม่ห่างจากวิทยาลัย


เรื่องวุ่นๆของวัยรุ่นไทย ในถังซาน

เช่ารถสกู๊ตเตอร์ขี่ไปซื้อของ นอกวิทยาลัย
แก้เหงา ด้วยการซื้อรถมาต่อเล่นกัน
ย้อนวัยไปเหมือนเมื่อตอนเรียน ป.4เลย
อมยิ้ม16อมยิ้ม16
รีแล็กซ์ นิดนึง โต๊ะสนุ๊กเกอร์ ชม.ละ สิบกว่าบาท
ใกล้เคียงบ้านเรา

บรรยากาศนอกวิทยาลัย ที่ คู่บั๊ดดี้ พาเดินชม
นี่คือโฉมหน้า ของคู่บั๊ดดี้ ที่ทางวิทยาลัย จัดให้
ชื่อเล่นๆ ที่ใช้เรียกคือ
ลิว เปี่ยง จุน
นี่แค่ชื่อเล่นนะ ยังยาวเป็นกิโล ถ้าชื่อจริง จะยาวขนาดไหน
เพี้ยนขำหนักมากเพี้ยนขำหนักมาก
สังเกตุดีๆ หน้าตาละคล้ายกันยังกะเป็นพี่น้องกันเลย
และคนอื่นๆก็หน้าตา รูปลักษณ์ คล้ายกันมากๆ

ยารักษาโรค

ด้วยสภาพอากาศที่แตกต่างจากบ้านเรา ทำให้
เด็กๆแทบทุกคน ป่วยกันถ้วนหน้า ยาที่เตรียมไป
ต้องเอามาแชร์ ใครป่วยก่อน ได้ใช้ก่อน คนที่ป่วย
หลังๆจึงลำบาก เด็กๆต้องเหมารถแท็กซี่ จาก
วิทยาลัย เข้าไปในตัวเมือง เพื่อไปซื้อยา มาให้
เพื่อนที่ป่วย เพราะยาที่เอาไป หมดแล้ว........

นี่คือ ตลาด มีห้าง ที่ค่อนข้างเก่า ลูกชาย
บอกว่า คล้ายๆห้างพาต้า บ้านเราอ่ะแม่

และนี่คือ ยา ที่ได้มา ราคาเกือบ 300 บาทไทย
ลูกชายบอกว่า ยาที่ใช้รักษา อาการเจ็บไข้
เบื้องต้น หายากมาก
สู้บ้านเราไม่ได้ ที่มีร้านขายยา และ
มีเภสัชกรคอยจ่ายยาให้

มาถึงเรื่อง อาหารการกิน ที่แม่แอบเป็นห่วง
เพราะลูกชาย ไม่กินผัก  และชอบกินขนมปัง

และนี่คือ ขนมบนเชลล์ซุปเปอร์มาเก็ตในวิทยาลัย
อาหารในโรงอาหาร มีข้ายตั้งแต่เช้า ถึง ค่ำ
ถ้าซื้อกับข้าว จะแถมข้าวสวยให้ฟรี ตักเท่าไหร่
ก็ได้ ใครกินจุ ก็อิ่มๆไป
แต่ด้วยลูกชาย กินข้าวไม่เยอะ ซื้อมา 1 ครั้ง
ก็แบ่งเก็บไว้กิน 2 มื้อ ต้องซื้อกินตลอดทุกมื้อ
เพราะที่หอ ไม่อนุญาติให้ประกอบอาหาร
ไม่ให้ใช้เครื่องใช้ไฟฟ้า ในห้องส่วนตัว
ที่หอ จะมี ไมโครเวฟ ส่วนกลาง 1 ตัว
เครื่องซักผ้าส่วนกลาง 1 เครื่อง
สงสารลูกชายจังเลยเพี้ยนเพลียอมยิ้ม40

เพราะค่าเงินหยวนแพงกว่าเงินบาทไทน
1 หยวน = 5 บาท
ได้เบี้ยเลี้ยงเดือนละ 500 หยวน แม่ก็ต้อง
โอนไปเพิ่มให้ลูก แต่ก็ต้องประหยัด เพราะ
ลูกจะคิดทุกบาท ทุกสตางค์ ทุกหยวน
แล้วบอกว่า ของแพงทุกอย่าง
ไม่ค่อยอยากใช้เงิน
ฝนเม่าเศร้า
แม่คิดจะส่งอาหารแห้ง และยารักษาโรค
ส่งไปให้ และได้ติดต่อบริษัทขนส่ง
หลายราย แต่ก็ถูกปฏิเสธที่จะรับส่ง
ยา และอาหาร ไปยังประเทศจีน
ก็เลยต้องล้มเลิกความคิดนี้ไป

คิดถึง และเป็นห่วงลูกตลอดแหล่ะ
เปิดแกลอรี่มาก็เจอ อาหารที่เคยทำ
ให้ลูกกิน ช่วงก่อนไปจีน
เป็นเมนูโปรดของลูกมากๆ

สเต็กไร้ผัก
ทำแบบง่ายๆ แต่ลูกชายชอบ ไม่ต้องเขี่ย
ผักสลัดให้แม่กิน
นี่ก็โปรด   สเต็กปลาดอลลี่ทอด

ก็คงต้องรอ ปิดเทอม ประมาณ ต้นเดือน
กรกฎาคม ก็จะได้บินกลับมาอยู่บ้าน
มาเรียนที่ไทย อีก 2 เดือน ถึงจะบินไป
เรียนที่จีนอีก 1 เทอม ก็จะจบหลักสูตร
อดทน และตั้งใจเรียนนะลูกแม่ กลับมา
แม่ก็จะทำเมนูที่ลูกอยากกินให้เต็มที่แหล่ะ
สู้ต่อไปนะ ไอ้มดแดง
เพี้ยนแข็งแรงกดบัตรสู้ตาย
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ







แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่