สวัสดีค่ะ วันนี้ขอเอารูปลูกชาย
ที่หน้าตาบ้านๆ เพราะแม่ขี้เหร่
มาขึ้นปกซักหน่อยนะคะ
14 กันยายน 2567 คือวันที่ลูกชาย
บินไปเรียนที่
วิทยาลัยโปลีเทคนิคถังซาน
มณฑลเหอเป่ย ประเทศจีน
ภาคเรียนที่ 2 ระยะเวลาประมาณ 16 สัปดาห์
อาจารย์แจ้งมาแล้วว่า จะบินกลับไทย
กันในวันที่ 7 มกราคม 2568
ชีวิตความเป็นอยู่ในเทอมที่ 2 นี้ ก็ไม่ได้
มีอะไรน่าตื่นเต้นมากนัก ใช้ชีวิตแบบ
ชิว ชิว ที่ประเทศจีน มีวันหยุดค่อนข้างเยอะ
เช่นวันชาติ ก็ปิดเรียนกันไป 10 วันเต็มๆ
เด็กๆก็ กินๆ นอนๆ อืดๆ กันเลย
เรียนภาคทฤษฎี วิชาภาษาจีน เรียนในห้อง
ลูกแม่ ถนัดอีซ้าย......
ภาคปฏิบัติ ตรวจสอบและประเมินประสิทธิภาพรถยนต์
สถานที่เรียน ทันสมัย ตามแบบฉบับของ
พี่จีนเขาแหล่ะ แต่ส่วนใหญ่ รูปที่ส่งมา
ในไลน์กลุ่ม จะไม่ค่อยมีรูปของลูกชาย
เพราะลูกชาย เป็นคนถ่าย แล้วส่งเข้า
มาไลน์กลุ่ม ด้วยความขี้อาย ไม่ค่อย
อยากโชว์หน้าตัวเองด้วยแหล่ะ มั้ง
แม่เลยไม่ค่อยจะมีรูปลุกชายตัวเอง
มีแต่รูปเพื่อนร่วมห้อง ที่ส่งมาทุกวัน
ผู้ปกครองเด็กๆคนอื่น ก็ดีอกดีใจ
เห็นภาพลูกตัวเองทู๊กกก วัน
แต่แม่แก้ว สิ......คนถ่าย ไม่ยอมถ่าย
รูปหน้าตัวเอง ส่งมาบ้างเลย
ต้องให้เพื่อนคนอื่น ถ่ายส่งมาให้
วิทยาลัยมีการจัดงาน
ชื่องานอะไร ไม่ต้องถามนะ แม่เรียกไม่ถูก
เรื่องอาหารการกิน เด็กๆก็ลงขัน
หารกันซื้อของสด ของแห้ง มาทำอาหาร
กินเอง แบบ แอบๆในห้อง แต่คงแอบไม่มิด
เพราะกลิ่น ฟุ้งกระจายไป 3 ห้อง 8 ห้อง
ป้าแม่บ้าน คงด่าเป็นภาษาจีนพื้นถิ่นงึมงำ
แต่เด็กๆ คงไม่ใส่ใจ เพราะฟังไม่ออก
มินิมาร์ท หน้าวิทยาลัย มีทุกอย่าง
แต่ลูกบอกว่า ไม่อยากไปเดินเลยแมร๊......
ไปทีไร เสียตังค์เยอะทุกที
มีนม ยี่ห้อที่เราคุ้นเคยด้วย
ในการทำอาหารกินกันในแต่ละมื้อ
คิดเป็นเงินไทยก็ประมาณคนละ 30-50 บาท
ดูว่าไม่แพง แต่มันไปหนัก อีตรงที่ แก๊สกระป๋อง
น้ำมันพืช ซีอิ๊ว หมด อะไรพวกนี้ ที่ต้องจ่ายเพิ่ม
เพื่อนในกลุ่ม ที่ทำอาหารกินกัน มี 6 คน
เพื่อนคนอื่นๆ กินข้าวกันคนละกระปุก
แต่ลูกชายแม่ กินแค่ในกล่อง
ที่อยู่ด้านหน้า....จะอิ่มมั้ยลูกกกก
เด็กๆ กินอยู่ แบบไม่อดอยาก แต่ด้วยค่าเงินหยวน
ที่แพงกว่าบ้านเรา มันต้อง คูณ 5 เข้าไป
ก็เลยดูว่า แพง สำหรับเรา มีอย่างเดียว
ที่ราคาถูกเงิน และถูกใจเด็กๆมาก
คือ ข้าวสวย ในถุงพลาสติกนั้น
ป้าที่ขายข้าวที่โรงอาหาร ขายให้
ในราคา 1 หยวน = 5 บาท
ได้ 3 ทัพพี ถ้าซื้อแต่ข้าวร้านป้า
แต่ถ้าซื้อกับข้าวร้านป้า ป้าจะให้เด็กไทย
ตักข้าวเองเลย ใครกินจุ ก็จ้วงเอาตามใจ
ที่นู่นมีร้านขายก๋วยเตี๋ยว ราคา
ก็พอๆกับไทย ชามละ 40-60 บาท
ลูกชายเล่าว่า ช่วงปลายๆเดือนจะไม่ได้
ไปกินข้าวกับเพื่อน ขี้เกียจหาร เพราะเพื่อน
ทำอาหารชุดใหญ่ กินกันเก่ง เลยแพงขึ้น
ลูกชายซื้อข้าว 1 หยวน ตอนกลางวัน
แล้วแบ่งกิน มื้อเย็นด้วย ซื้อไข่มา 1 แผง
ตกฟองละ 3 บาท 50 สตางค์
เอามาทอดไข่ดาวกินคนเดียว
กินแค่นั้นพอ ถูกกว่าด้วย.....
โอ้วววว แม่น้ำจะไหล
อากาศที่นั่น ขณะนี้ ช่วงเช้าตื่นนอน
เริ่มติดลบทุกวันแล้ว
อากาศก็เลยดูขมุกขมัว
อากาศแบบนี้ ก็ไม่รู้ว่าจะคิดถึงบ้าน หรือเปล่านะ
ถ่ายภาพน้องแมวส่งมาให้แม่ดู แก้เหงา...มั้ง
เริ่มนับเวลาถอยหลังกันแล้ว
เหลือเวลาอีก 30 วัน ลูกก็จะกลับมา
สู่อ้อมอกแม่กันแล้วนร๊าาาาา
.....วัยรุ่นไทยในถังซาน.....
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
เรื่องวุ่นๆของวัยรุ่นไทย ในถังซาน...เริ่มนับถอยหลัง จะบินกลับไทยแล้ว