เราโดนผู้ใหญ่ฝั่งย่าหาว่าเราอกตัญญูไม่ไปเยี่ยมย่าที่ป่วยเพราะหลานทุกคนไปเยี่ยมย่าหมด เราอยากไปเยี่ยมค่ะ แต่เราไม่รู้เขาเป็นอะไร เพราะปกติเรากับย่าอยู่แบบต่างคนต่างอยู่ เอาพื้นความเลยคือ ย่ากับครอบครัวเราคือไม่ถูกกัน ย่าไม่เคยรักพ่อ ไม่เคยเลี้ยงดูพ่อเลยค่ะปล่อยเขาทิ้งๆขว้างๆ พอพ่อเริ่มโตพ่อก็ฝากย่าช่วยเลี้ยง โดยการจ้างเขา เพราะย่าเป็นคนเห็นแก่ตัว
พ่อเราเคยคิดคุกปีกว่า เขาไม่เคยเลี้ยงเราดีเลยค่ะ เขาตีเรามาเสมอ อ้างว่าเพราะรัก มันอาจเหมือนละครแต่มันเป็นเรื่องจริง เรานอนกลางวันเขาชอบตีเพื่อปลุกเราตื่น ตีจนเนื้อแตก ตีตั้งแต่อนุบาล เราไม่เคยเป็นหลานรัก หลานอีกสองคนเลี้ยงฟรีๆ ได้กินข้าวดีๆ เราได้กินข้าวแข็ง บังคับให้เรากินจนหมดไม่หมดคือตีเท่านั้น เรากลายเป็นคนผวา ย่าเราเป็นคนพิการขา เดินไม่ได้ เราต้องเข็น ย่าเราเป็นคนอ้วนค่ะพอเราเข็นไม่ไหว เขาตีเรา เขาด่าเรา เราเจอแบบนี้มาตลอด เราเองกลับไปคิดก็นึกได้ พอเราออกมาจากบ้านย่ามาอยู่กับแม่สักพัก เรากลายเป็นเด็กเก็บกด เราเคยกระโดดตึกเพราะความเอาแต่ใจแต่เราอยู่แค่ชั้นเดียว ถ้าเราพลาดตายขึ้นมา คงเสียดายชีวิตตอนนี้มากเลยค่ะ แล้วตอนอยู่กับเขาเขาเสี้ยมให้เราเกลียดพ่อตัวเองเพื่อจะไปอยู่รับใช้ย่า เรายังจำได้ดีว่าอาอีกคนจะพาหลานรักสองคนไปเที่ยวกับลูกเขา ย่าเลยทำทีชวนหนูไป ความเป็นเด็กหนูต้อวติ่นเต้นอยากไปอยู่แล้ว แต่พอไปถึง เขาพูดแขวะทำให้หนูจำไม่ลืม "มีตังหรออยากไปเล่นกับเขา " อาอีกคนเลยออกให้ก่อนแล้วไปเก็บที่แม่ หนูเสียใจมากเลยพอนึกถึง หนูรู้ว้าคนเราเปลี่ยนนิสัยกันได้ แต่เขาคงกลายเป็นสันดาน ย่าใช้พ่อหนูไปซื้อเรียงเบอร์ พ่อหนูไม่ว่าง ผ่านไปไม่กี่วันเขาด่าพ่อหนูดังลั่นซอย หนูได้ยิน เขาเรียกหนูไปฟังเขาด่าพ่อแขวะพ่อ หนูเลยพูดว่า "ย่าด่าพ่อหนูทำไม พ่อหนูทำอะไรผิด" หนูไม่ได้ใข้คำไม่ดี เขาก็ด่าหนูแต่หนูจำไม่ค่อยได้ ผ่านมาวันนึง อาหนูอีกคนเขามาหาเรื่องหนู พี่หนูพึ่งม1เองตอนนั้น หนูใจเสียมากเลยหนูกลัวอาคนนี้เขาตีหนูจนหนูอยากตาย เขามาหาเรื่องแล้วบอกว่าปากดีหรอด่าอะไรย่า แล้วพี่ที่เป็นลูกติดพ่อคนเก่าที่ไปอยู่กับย่าก็มาหาเรื่องหนู เขาจะเอาหมวกฟาดหนู พ่อหนูมาทันทีเขาเลยเคลียร์แทน หนู
กลัวพ่อด่าหนูเลยขอโทษที่สร้างปัญหา หนูผิดมากหรอที่หนูมีปมจรไม่สามารถไปเป็นเหมือนเดิมกับครอบครัวเขา