คือเราเป็นลูกคนโตอยู่ม.3ก็ถือว่าโตพอสมควรมีน้องอยู่คนนึงอาศัยอยู่กับพ่อแม่ตาซึ่งตอนนี้พ่อเราป่วยเป็นโรคสโตกพูดไม่ได้ประมาณเกือบ2ปีแล้วก็ประมาณว่าทำงานไม่ได้แม่เราเลยเป็นหัวหน้าครอบครัวเรารู้ว่าแม่เหนื่อยแต่มันก็แอบน้อยใจแม่ที่เอาใจใส่แต่พ่อไม่ค่อยได้สนใจเราพ่อต้องการอะไรเขาก็ซื้อให้ครีมยาบ้วนปากขวดละเป็นร้อยเขาซื้อให้เสื้อผ้าอยากกินอะไรก็ได้กินพูดจาดีๆด้วยแต่ทีกับเราครีมทาหน้าเราต้องใช้เงินที่ออมมาซื้อใช้เองพอเราลองเชิงว่าแม่ซื้อครีมอันนี้ให้หน่อยเขาก็พูดว่าอยากได้ก็เอาตังมาที่กับพ่อเขาซื้อให้ได้ไม่บ่นสักคำทีกับเราบ่นนู้นนี้นั้นเเต่เราก็ไม่ได้เถียงอะไรไปเก็บไว้มากกว่าเก็บจนเรารู้สึกว่าการอยู่กับพ่อกับแม่มันทำให้ไม่มึความสุขมันน่าเบื่อไปหมดต้องค่อยมาเดาว่าพ่อจะเอาอะไรเพราะเขาพูดไม่ได้พอเรากับน้องไม่เข้าใจก็โมโหทำหน้าทำตามันอยู่กับแม่ที่ไม่ค่อยใส่ใจมีเวลาก็เทให้พ่ออะไรก็พ่อมันฟังดูอาจจะเป็นเหตุผลที่ไร้สาระแต่เราอธิบายเป็นคำพูดไม่ถูกเลยต้องพิมพ์แบบนี้ถ้าเหตุผลมันดูไร้สาระขอโทษด้วยนะคะ(แสดงความคิดเห็นได้นะคะอะไรผิดถูกขโทษด้วยค่ะ)