เราเป็นลูกคนโต ทีรู้สึกว่าพ่อแม่ไม่เคยรักเราเลย ตั้งแต่อายุ 15 เราออกมาใช้ชีวิตคนเดียว โดยทีไม่พึ่งพาพ่อแม่เลย ต้องบอกก่อนว่าบ้านเราไม่รวย พ่อกับแม่แแยกทางกัน ตอนเรา อายุ 14 เราอยู่กับแม่มาตลอด จนเราเรียนจบ ม. 3 ไม่ได้เรียนต่อ เราทำงานดูแล ตัวเราเองมาจนถึงอายุ 35 ปี ทีไม่เคยขอความช่วยเหลือจากพ่อกับแม่เลย จะอดจะลำบากแค่ไหน ก็ไม่เคยโทรหาทีบ้านให้ช่วย แต่เวลาทีบ้านเดือดร้อนจะโทรให้เราช่วยทุกครั้งทีมีปัญหา เราพยายามทำให้ทีบ้าน มีชีวิตทีดีขึ้น แต่กลับกัน ทีบ้านไม่เคยสนใจว่าเรา จะสุขหรือทุกข์เลย เจ็บไข้ไม่สบาย ไม่เคยถามไถ่ จนทำให้เรารู้สึกว่า เราตัวคนเดียวมาตลอด จนวันทีเราจะแต่งงาน พ่อเราดีใจ แต่แม่กลับเฉย จะไม่บอกญาติพี่น้องให้มางานแต่งเรา จนเราได้ตั้งคำถามว่า หากในงานแต่งเรา จะไม่มีแม่ มันจะแปลกไหม คนอื่นๆจะว่าเราเป็นลูกทีเลวไหม งานแต่งตัวเอง แต่แม่กลับไม่มา ไม่มีญาติ  พี่น้องเลย