คิดมานานว่า แก่แล้วจะไปอยู่ที่ไหนดี คนแก่อยู่ไหนก็ได้มั้ง

เท่าที่เคยเห็น มักจะไปอยู่รวมกัน พี่น้อง เผื่อจะช่วยดูแลกันได้ง่ายๆ แต่เอาจริงๆ ก็บ้านใครบ้านมัน ไม่เห็นจะถามหา เวลากินข้าว หรือเอามาแบ่งกันบ้าง แรกๆ ก็เห็นว่าเอามาแบ่งแต่ตอนหลัง ก็ตัวใครตัวมัน ไม่ใช่งานศพก็ไม่เห็นหน้ากันบ้าง

บางครอบครัว พี่น้องก็จับกลุ่มกัน เฉพาะที่เลือกแล้วว่าพึ่งพาได้ แต่ที่ไม่คิดจะพึ่งพา ก็แทบจะไม่สนใจ ใยดี ถามไถ่กัน ไปอยู่ท่ามกลางสภาพแวดล้อมแบบนั้น มันหดหู่ไปมั้ย  มันช้ำนะ อดน้อยใจไม่ได้นะ

จนเราคิดกับสามีว่า เราแยกไปอยู่กันสบายๆ ที่อื่นที่ไม่มีคนรู้จักเลยดีกว่ามั้ย ไปแบบหน้าใหม่ ไกลๆ แถบชนบท ไปรู้จักสังคมใหม่ บ้านนอก อากาศสบายๆ
ซื้อที่ดินปลูกผัก เลี้ยงปลา ทำอาหารกินกันไปตามประสาแก่เฒ่า ราคาก็ไม่แพง ก็เป็นคำถามในใจอีกว่า

ถ้าเราเจ็บป่วยใครจะพาไปหาหมอ เราจะมีแรงพากันไปมั้ย หรือรอลูกมาดูแล หรือให้ญาติมาดูแล รอ และรอ

อันไหนดีกว่ากัน ระหว่างอยู่กับญาติพี่น้อง คนรู้จัก กับอยู่กัน เงียบๆ สองคนตายายกับคนแปลกหน้าใหม่ ที่อาจจะ พึ่งได้ หรือ พึ่งไม่ได้เลย แล้วก็รอให้ญาติพี่น้องวิ่งมาดูแลไกลๆ แบบนั้นเรอ