ทุกคนว่าเราผิดหรือเหมือนเรากำลังเนรคุณอยู่มั้ยคะ คือตอนนั้นแม่ยังวัยรุ่นอยุ่เลยค่ะแม่เล่าให้ฟังว่าแม่ท้องตอนประมาณ20 กว่าๆตอนนี้แม่ก็35กว่าแล้วค่ะ คือตอนเด็กแม่เป็นเด็กที่เกเรมากเลยค่ะไม่ค่อยตั้งใจเรียนโดดเรียนบ้างสารพัดก็เลยถูกส่งไปอยู่ต่างจังหวัดทางภาคอิสานเป็นภูมิลำเนาของตะกูลเราที่ๆอยู่ก่อนไปคือกทมแม่ของแม่ก็คือยายขอตั้งสมมุตนะคะ ยาย1 ยาย1ก่อนจะมีครอบครัวใหม่ไม่รวมแม่เรานะคะคือยาย1เป็นแฟนคนที่2ของตาแล้วแม่ก็เป็นลูกของยาย1กับตา แต่ก็มีเหตุผมบางอย่างทำให้ต้องเลิกกันแล้วยาย1หลังจากเลิกไปก็ไปมีครอบครัวใหม่มีลูกอีก2คนอายุห่างจากแม่เราประมาณ2-3ปีชกับญ ชเสียชีวิตตั้งแต่เด็กเป็นอุบัติเหตุทางนางแม่เล่าให้ฟังว่าตอนที่ถูกาส่งให้ไปอยู่ต่างจังหวัดแม่ไม่ถูกกับลูกคนญก็คือลูกใหม่ของยาย1เป็นน้องสาวแม่ชอบตีกันประจำแล้วแม่บอกว่าตอนที่ลูกชของยาย1ตาย แม่เราก็โดนว่าว่าเป็นสาเหตุให้น้องตายว่าไม่ดูน้องทั้งที่ลูกชคนนั้นเค้าไปตกปลากับคนในตะกูลอีกคนนึง ไม่ขอลงดีเทลนะคะ  ลูกญของยาย1ก็อยู่บ้านอีกหลังนึงยุคนเดียวเป็นบ้านของยาย1กับแฟนใหม่เพราะยายกับแฟนไปทำงานที่กทม แม่เราก็ไม่ได้ยุ่งด้วยนอนก็นอนบ้านหลังใหญ่รวมกับญาติๆคนอื่นเล่นก็เล่นกับญาติพี่น้องไม่ได้เล่นกับลูกญเพราะไท่ค่อยจะถูกกัน รับจ้างทำงานกับญาติมีอะไรก็ทำหมดแต่อยู่ที่ต่างจังหวัดแม่ก็เกเรเหมือนเดิมชกต่อยกับผช ผญก็รุมตีเพราะเห็นว่าเป็นเด็กใหม่พูดอีสานไม่เป็นแล้วหาว่ากระแดะ แม่ก็ไม่ใช่คนยอมคนด้วย อยู่ได้ปีสองปีก็ย้ายกลับแม่มาท้องเราช่วง21-2ตอนนั้นก็ยังเกเรอยู่ใช้ชีวิตไปวันๆเที่ยวเล่นก็ทำงานบ้างตอนแม่คลอดเรา ส่วนมากเราจะอยู่กับยาย1แฟนใหม่ยายของเรียกสั้นๆว่าตา1นะคะก็เลี้ยงเราช่วยกันกับลูกญก็คือน้า แม่ก็จะมาหาบ่อยๆหลังเลิกงานซื้อขนมมาให้กินของเล่นเลิกงานตี1-2บางครั้งก็ยังมาหามารับไปนอนไปเล่นด้วยบ้างเวลาหยุดงานคือตอนเด็กเราอยู่กทมนะคะ วันหยุดแม่ก็พาไปอยู่บ้านคุณตา2ที่เป็นแฟนเก่าของยาย1 ง่ายๆก็คือแม่โตมากับตา2และยาย2 ครอบครัวตา2ก็มีลูกคนรวมแม่เรา และแม่เราก็มีลูกอีกคนนึงอายุห่างกับเรา1ปีผช เป็นน้องนะคะ ครอบครัวลุง2เลี้ยงน้องเราครอบครัวยาย1เลี้ยงเราเลี้ยงแยกกันค่ะ เพราะยาย1ขอเราไปเลี้ยงเราก็เรียกว่าพ่อกับแม่ ลูกของยาย1 ยาย1ตา1ชอบบอกแต่ว่าแม่เราทิ้งให้เลี้ยงตั้งแต่เด็กพูดอย่างงั้นอย่างงี้ปัจจุบันยาย1เสียแล้วค่ะปีนี้ปีที่8ด้วยโลกส่วนตัวเพราะยาย1ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงก่อนแกเสียก็ได้กลับมาอยุ่ต่างจังหวัดกับสามีแต่น้ายังยุกทมนะคะแกมารักษาตัวคิดเอาไว้ว่าตายก็อยากตายที่บ้านหลังจากท่านเสียเราก็เลได้อยู่ที่นี่น้องก็อยู่กับยาย2ตา2ปัจจุบันเรา14 5-6ปีก่อนยาย2เป็นอัมมาพาตแล้วคนที่เลี้ยงก็คือแม่เรา เราอยากถามทำไมน้องถึงได้อยู่กับแม่แต่ก็ไม่กล้าถาม แม่บอกว่าพึ่งมาคิดได้ตอนยาย2ติดเตียงแม่บอกว่ายาย2ติดเตียงแต่รู้สึกเสียใจมากกว่าที่ยาย1ตาย แต่ไม่ใช่ว่ายาย1เสียแม่ไม่เสียใจนะคะแม่บอกว่าอาจเพราะยาย1ไม่ได้เลี้ยงยาย2กับตา2เป็นคนเลี้ยงมาตลอดแม่จะชอบบอกตลอดว่าให้ตั้งใจเรียยถ้ายอดกลับไปได้แม่จะไม่เกเรไม่งั้นชีวิตคงดีกว่านี้ปิดเทอมก็จะขึ้นไปหาแม่ตลอดเว้นแต่ช่วงโควิดเราพึ่งไปหาแม่ปีก่อนกับปีนี้หลังจากโควิตซา ซึ่งคนที่เรามาอยู่ด้วยที่ต่างจังหวัดเป็นป้ของแม่เป็นพี่สาวของยาย1ซึ่งเค้าเป็นคนที่ขี้บ่นมากมากถึงขั้นน่ารำคาญชอบด่าเราคำแรงๆเราไม่อยากจะอยู่ที่นี่เลยแม่ก็บอกแค่ว่าให้ทนเพราะถ้าแม่ไม่ได้ทำงานถ้าขึ้นมหาลัยเพราะแม่เป็นคนเลี้ยง ลูกยาย2ที่เป็นผญก็จะให่เงินแม่และซื้อของทุกอย่างที่จำเป็นให้เพราะอีก5ปีข้างหน้าหนูกับน้องต้องเข้ามหาลัยต่อกันหลักๆแม่ต้องหามาให้ได้คนละแสนเพราะค่าใช้จ่ายเยอะแม่อยากให้พวกเราเรียนสูงๆหนูขึ้นไปหาแม่ปิดเทอม2เดือนกว่าๆตั้งแต่ไปไม่เคยร้สึกคิดถึงยาย3เลยแต่พึ่งกลับมากลับคิดถึงแม่มากๆมันรู้สึกเคว้งคว้างอยู่กับแม่ต่อให้อยู่แต่บ้านก็มีความสุขมันรู้สึกสบายใจอยากกินอะไรแม่ก็ซื้อให้แม่ทำทุกอย่างในบ้านเองซึ่งมีแต่คนบอกแม่ไม่ได้เลี้ยงหนูมาหนูควรรักยาย3ให้มากๆหนูผิดมั้ยคะที่ไม่ค่อยรักยาย3หรือคิดถึงเท่าแม่