สวัสดีค่ะ เริ่มเรื่องคือเราอายุ 21 น้องสาวเราอายุ 6 ขวบ, แล้วทีนี้แม่เราต้องออกจากบ้านไปทำงานต่างจังหวัดกระทันหัน สัญญางานคือ 6 เดือน ห้ามกลับบ้านค้องรออีก 6 เดือน เรากับน้องถึงจะได้เจอแม่ แต่ยังคุยกันได้ตลอดนะคะ เรื่องของเรื่องคือ เราใจเสียค่ะ คิดถึงแม่ทุกวัน มันเป็นห่างกันนานครั้งแรก เราอายุ 21 อาจจะโตมากแล้วสำหรับบางคน แต่ทั้งชีวิตที่เราอยู่ด้วยกันมาตลอดการห่างเป็นเวลานานคือเรื่องที่จะผ่านไปอย่างยากลำบากสำหรับเรา, ตอนเช้าที่ออกไปใช้ชีวิตไม่รู้สึกซึมมาก แต่ตอนนอนนี่สิทุกความคิดถาโถมเข้ามามากเลยค่ะ เลยอยากถามความคิดเห็นของทุนคนว่า ทุกคนมีวีธีไหนบ้างที่ให้เรากังวลน้อยลง 

*ที่บ้านยังมีตายาย ลูกพี่น้องลูกน้องค่ะ แต่ยังไงอาหารการกินเราก็ต้องเลี้ยงตัวเองอาจจะมีบางครั้งที่พวกเขาช่วยเหลือบ้างแต่หลักๆคือช่วยเหลือตัวเอง