คือช่วงประมาณผมอายุ7-8ขวบ ผมไก้ไปเล่นกับพี่แถวบ้านคนหนึ่งซึ่งผมจำชื่อพี่เขาไม่ได้ตอนนี้ผมอายุ 15แล้วเรื่องตอนนั้นมันก็คอยเลือนหายไปแต่ยังจำได้เป็นบางส่วน ก่อนหน้านี้ผมไม่เคยนึกถึงพี่เขาเลยแต่จู่ๆวันนี้มันก็แว็บเข้ามาในหัวประมาณว่า"แกยังจำพี่คนนี้ได้มั้ย!"แล้วเรื่องราวที่ผมเล่นพี่เขาก็เข้ามาในหัวผมเรื่อยๆ พี่เขาชวนผมเล่นหลายอย่างทำให้ผมมีความสุข ไม่เบื่อ มีเพื่อนเล่นตอนกลับจากโรงเรียน ไม่หมกตัวห้อง ส่วนใหญ่พวกเราจะเล่น วิ่งแข่งกับฟันดาบกัน แต่เล่นไปเล่นมาดาบมันหายไปอันหนึ่งเลยได่เล่นวิ่งแข่งกันอยู่บ่อยๆ แต่ถ้าเบื่อพวกเราก็จะพากันเดินเล่นในซอยจนกว่าจะเมื่อย เล่นกันได้ประมาณ2-3สัปดาห์นี้แหละคับ วันนั้นผมไปเล่นกับพี่เขาจนเกือบ5โมง พ่อผมกลับมา ซึ่งผมในตอนนั้นติดเกมมากผมก็เลยบอกพี่เขาไปว่า"ผมขอไปกินน้ำก่อนนะคับ"แล้วผมก็ไปเล่นเกม แล้วหางตาของผมก็ดันไปเห็นพี่เขายืนรอ แต่ผมก็ไม่ได้ออกไป จนมาวันพรุ่งนี้ตอนเย็นหลังจากเลิกเรียน ผมก็ไปหาพี่เขาแต่พี่เขาเล่นiPadอยู่ในบ้าน ผมอยากชวนพี่เขาออกมาเล่นแต่กลัวว่ามันจะเสียมารยาทเพราะว่าตอนนั้นแม่กับยายพี่เขาอยู่ด้วย ผมเลยยืนรอพี่เขา แต่พี่เขาก็ไม่ออกมา หลังจากนั้น2สัปดาห์พี่เขาก็ย้ายบ้านไปอยู่ไหนก็ไม่รุ้ ผมมารุ้ก็ตอนที่ผมกำลัวจะไปหาพี่เขาแต่พี่เขาก็ย้ายออกไปแล้ว ตอนนี้ผมนึกถึงตอนที่ผมไปเล่นเกมแล้วไม่ไปเล่นพี่เขา ผมได้เอาแต่คิดว่า ถ้าย้อนกลับได้ผมจะไม่ไปเล่นเกมเลยเพราะวันนั้นมันเป็นสุดท้ายที่ผมได้เล่นกับพี่เขา มันแปลกรึป่าวที่อยู่ๆก็คิดเรื่องวัยเด็กขึ้นมา?