พ่อแม่เราไม่ได้ตั้งใจจะมีเราตั้งแต่แรก พลาดตั้งแต่วัยรุ่น พ่อกับแม่เลิกกันตั้งแต่3ขวบได้ แม่เราเป็นคนอารมณ์ร้อนมากๆ ใจร้อน ไม่มีเหตุผล นึกถึงตอนเด็กๆแล้วก็รู้สึกแย่เนอะ ☹️ โดนไล่ โดนด่า โดนตีมาตลอด ไล่ให้ไปตายบ้าง ไล่ออกจากบ้านบ้าง บอกว่าเกิดมาทำไม ถ้าเราเลือกได้ เราก็ไม่อยากเกิดมาหรอก ถ้าเกิดมาแล้วต้องมาเจออะไรแย่ๆแบบนี้ ขอไม่เกิดมาดีกว่า
ตอนเราอายุ7ขวบแม่แต่งงานกับพ่อเลี้ยง
มีลูกสาว1คน ตอนแรกๆพ่อเลี้ยงก็ใจดีนะ ตอนนั้นเราดีใจมากๆ ที่มีครอบครัว มีพ่อมีแม่มีน้อง มันเป็นความฝันของเราเลย แต่พอหลังๆเรารู้สึกว่าพ่อเลี้ยงเริ่มไม่ชอบเรา เราไม่รู้ว่าเราทำอะไรให้เขาไม่พอใจรึป่าว ทำอะไรไม่ได้ดั่งใจก็ด่า ยังไม่ทำอะไรก็ด่า
ตอนนี้เรา15เราก็พยายามปรับตัวเองให้ดีขึ้น เราพยายามจริงๆ อยากให้มันเป็นเหมือนเมื่อก่อน อยากให้เขารักเราเยอะๆ อยากให้เขาภูมิใจในตัวเรา
แต่มันไม่เลย เราไม่เคยทำอะไรให้เขาพอใจได้เลย
เราทำทุกอย่าง งานบ้านอะไรก็ทำ แต่เขากลับบอกว่าวันๆนึงไม่ทำอะไรสักอย่าง เราเลยตอบไปว่า ตอนเราทำ เขาไม่เห็น แต่เขาก็ยังมาว่าเรา ว่าเถียง อ้าง นู่นนี่   เหนื่อยจริงๆ เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว เราอยากหายไปเลย ไม่อยากเจออะไรแบบนี้แล้ว
ตอนนี้เราคิดว่าเราเป็นเหมือนส่วนเกิน เขาเป็นครอบครัวกัน มีพ่อมีแม่มีลูก ส่วนเราก็เป็นแค่ลูกของแม่ เหมือนเราเป็นคนแปลกหน้าที่มาอยู่กับเขาเลย  มันเหนื่อย เสียใจ บั่นทอน รู้สึกอึดอัดใจ อยากระบาย ไม่อยากอยู่แล้ว ตลอดเวลาที่เราเกิดมา ล้วนมีแต่เรื่องแย่ๆ คำพูดแย่ๆ ถ้าเลือกได้เราไม่อยากเกิดมาเลย ถ้าไม่ตั้งใจจะมีเรา ทำไมไม่ทำให้เราตายตั้งแต่ในท้องไปเลย ทำให้เราเกิดมาทำไม