คืมบ้านผมมีกันอยู่7คนแต่ยังไม่
นับคนที่ไปทำงานที่อื่นผมอยู่กลับปู่กับย่าและตาแล้วก็น้องอีก2คนผมเป็นคนที่ชอบไปเที่ยวกับเพื่อนตอนกลางคืนและก็ตอนกลางวันแต่ย่าผมไม่ชอบให้ไปเที่ยวเล่นกับเพื่อนผมก็เข้าใจว่าเค้าเป็นห่วงแต่ผมไปกับเพื่อนเลยกับบ้านตอนกลางคืนประมาณ2-3ทุ่มแต่เค้าบอกให้กลับบ้านให้ไวผมก็บอกแล้วว่ากลับบ้านไวไม่ได้ไปกลับเพื่อนแต่เค้าก็บอกว่าถ้ากลับบ้านเร็วไม่ได้ก็ไม่ต้องไปแต่พอผมไปบอกเพื่อนเพื่อนก็บอกว่าก็ช่วยกูเติมน้ำมันดิผมก็บอกว่ากูไม่มีตังมันก็บอกว่าก็ต้องกลับพร้อมพวกกูแล้วแม่ผมโทรมาถามว่าอยู่ไหนผมก็ตอบว่ามาบ้านเพื่อนแต่แม่ผมก็ถามว่าจะไปทำไมผมก็ตอบว่าก็มาดล่นกลับเพื่อนแล้วแม่ผมก็ถามว่าจะกลับตอนไหนผมก็ตอบว่าไม่รู้เพื่อนกลับตอนไหนก็กลับตอนนั้นแล้วแม่ผมก็ด่าผมว่าถ้าเที่ยวแบบนี้จะเอายังไงกับชีวิตผมก็บอกว่าไม่รู้เพราะผมไม่อยากพูดตรงๆแต่แม่ผมก็ด่าผมถ้าให้ผมพูดตรงมันจะเป็นอะไรมั้ยคือเรียนให้จบและใช้ชีวิตให้คุ่มแล้วเรียนสูงเพื่อจะได้เป็นเจ้าคนนายคนอย่าที่พ่อผมบอกแต่ตอนที่ยังไม่มีง่นทำขอใช้ชีวิตให้คุ่มและจะได้มีประสบการในการหากินแล้วโตไปจะได้ทำอะไรเป็นแต่ผมก็ได้แต่คิดในใจไม้กล้าพูดเพราะว่าพูดไปแล้วกลัวโดนด่าอีกและผมบอกว่าเวลาไปเที่ยวกับเพื่อนอะมันไม่มีน้ำกันผมเลยบอกว่าจะให้กลับบ้านเร็วก็ซื้อรถมอไซต์ให้สักคันจะได้กลับบ้านเร็วแต่แม่ผมก็บอกว่าไม่มีเงินผมก็ทำอะไรไม่ได้ผมเลยทำตัวเองให้แย่ลงเพราะผมอยากรู้ว่าถ้าทำตัวแย่ลงครในบ้านจะเป็นยังไงพอผมทำแล้วผมก็ได้รู้ว่ามีไม่กี่คนหรอกที่เป็นห่วงมีพี่ที่คอยเป็นห่วงเพราะว่ารักแต่ผมก็เข้าใจแต่วันนั้นมือถือผมพังผมขอตังแม่700ซ่อมมือถือแต่ที่จริงเงินที่ต้องซ่อมมือถือแค่650ผมแค่อยากเอาตังอี50มาเป็นเงินซื้อน้ำและขนมเพราะว่ามั้นไลกขากบเานค่าซ่อมมือถือผมไม่มีรถไปผมมีแค่น้องข้างบ้านมีแค่จักกะยานผมเลยให้มันพาไปแต่ผมเป็นคนปัานแล้วผมได้มือถือใหม่ที่พ่อผมซื้อให้แม่ผมก็โทรมาคุยกลับผมก่อนหน้าที่แม่จะโทรมาพ่อผมถามว่าแม่ซื้ออะไรให้มั้ยผมก็บอกว่าซื้อให้แล้วแม่ผมก็โทรมาคุยแต่พ่อผมถามแม่ผมว่าซื้ออะไรให้ลูกมั้ยแม่ก็บอกว่าซื้อพ่อผมถามว่าทำไมเสื้อผ้ามั้นเก่าจังแม่ผมก็ให้พ่อผมถามผมตอบแบบตรงๆว่าที่แม่ซื้อให้มันใส่ไม่ได้แล้วพ่อกับแม่เถื่ยงกันแล้วมีประเด็นหนึ่งแม่ผมถามว่าจะเอายังไงผมก็บอกว่าไม่รู้แล้วแม่ก็ถามว่าจะเรียนอยู่มั้ยผมก็บอกว่าเรียนแล้วผมผมก็ด่าผมผมเลยด่ากลับผมรู้ว่าผมผิดแต่พ่อก็บอกว่าคนนั้นคือแม่จะทำอะไรให้คิดแต่ผมขออถิบายก่อนว่าพ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่ผม2ขวบแต่ผมก็รู้ว่ามันมีเหตุผลผมอยากรู้ว่าผมทำตัวแบบนี้ผมผิดมั้ยคัรบ
ผมเที่ยวกลางคืนกลับเพื่อนและไม่ทำงานบ้านผมผิดมั้ย
นับคนที่ไปทำงานที่อื่นผมอยู่กลับปู่กับย่าและตาแล้วก็น้องอีก2คนผมเป็นคนที่ชอบไปเที่ยวกับเพื่อนตอนกลางคืนและก็ตอนกลางวันแต่ย่าผมไม่ชอบให้ไปเที่ยวเล่นกับเพื่อนผมก็เข้าใจว่าเค้าเป็นห่วงแต่ผมไปกับเพื่อนเลยกับบ้านตอนกลางคืนประมาณ2-3ทุ่มแต่เค้าบอกให้กลับบ้านให้ไวผมก็บอกแล้วว่ากลับบ้านไวไม่ได้ไปกลับเพื่อนแต่เค้าก็บอกว่าถ้ากลับบ้านเร็วไม่ได้ก็ไม่ต้องไปแต่พอผมไปบอกเพื่อนเพื่อนก็บอกว่าก็ช่วยกูเติมน้ำมันดิผมก็บอกว่ากูไม่มีตังมันก็บอกว่าก็ต้องกลับพร้อมพวกกูแล้วแม่ผมโทรมาถามว่าอยู่ไหนผมก็ตอบว่ามาบ้านเพื่อนแต่แม่ผมก็ถามว่าจะไปทำไมผมก็ตอบว่าก็มาดล่นกลับเพื่อนแล้วแม่ผมก็ถามว่าจะกลับตอนไหนผมก็ตอบว่าไม่รู้เพื่อนกลับตอนไหนก็กลับตอนนั้นแล้วแม่ผมก็ด่าผมว่าถ้าเที่ยวแบบนี้จะเอายังไงกับชีวิตผมก็บอกว่าไม่รู้เพราะผมไม่อยากพูดตรงๆแต่แม่ผมก็ด่าผมถ้าให้ผมพูดตรงมันจะเป็นอะไรมั้ยคือเรียนให้จบและใช้ชีวิตให้คุ่มแล้วเรียนสูงเพื่อจะได้เป็นเจ้าคนนายคนอย่าที่พ่อผมบอกแต่ตอนที่ยังไม่มีง่นทำขอใช้ชีวิตให้คุ่มและจะได้มีประสบการในการหากินแล้วโตไปจะได้ทำอะไรเป็นแต่ผมก็ได้แต่คิดในใจไม้กล้าพูดเพราะว่าพูดไปแล้วกลัวโดนด่าอีกและผมบอกว่าเวลาไปเที่ยวกับเพื่อนอะมันไม่มีน้ำกันผมเลยบอกว่าจะให้กลับบ้านเร็วก็ซื้อรถมอไซต์ให้สักคันจะได้กลับบ้านเร็วแต่แม่ผมก็บอกว่าไม่มีเงินผมก็ทำอะไรไม่ได้ผมเลยทำตัวเองให้แย่ลงเพราะผมอยากรู้ว่าถ้าทำตัวแย่ลงครในบ้านจะเป็นยังไงพอผมทำแล้วผมก็ได้รู้ว่ามีไม่กี่คนหรอกที่เป็นห่วงมีพี่ที่คอยเป็นห่วงเพราะว่ารักแต่ผมก็เข้าใจแต่วันนั้นมือถือผมพังผมขอตังแม่700ซ่อมมือถือแต่ที่จริงเงินที่ต้องซ่อมมือถือแค่650ผมแค่อยากเอาตังอี50มาเป็นเงินซื้อน้ำและขนมเพราะว่ามั้นไลกขากบเานค่าซ่อมมือถือผมไม่มีรถไปผมมีแค่น้องข้างบ้านมีแค่จักกะยานผมเลยให้มันพาไปแต่ผมเป็นคนปัานแล้วผมได้มือถือใหม่ที่พ่อผมซื้อให้แม่ผมก็โทรมาคุยกลับผมก่อนหน้าที่แม่จะโทรมาพ่อผมถามว่าแม่ซื้ออะไรให้มั้ยผมก็บอกว่าซื้อให้แล้วแม่ผมก็โทรมาคุยแต่พ่อผมถามแม่ผมว่าซื้ออะไรให้ลูกมั้ยแม่ก็บอกว่าซื้อพ่อผมถามว่าทำไมเสื้อผ้ามั้นเก่าจังแม่ผมก็ให้พ่อผมถามผมตอบแบบตรงๆว่าที่แม่ซื้อให้มันใส่ไม่ได้แล้วพ่อกับแม่เถื่ยงกันแล้วมีประเด็นหนึ่งแม่ผมถามว่าจะเอายังไงผมก็บอกว่าไม่รู้แล้วแม่ก็ถามว่าจะเรียนอยู่มั้ยผมก็บอกว่าเรียนแล้วผมผมก็ด่าผมผมเลยด่ากลับผมรู้ว่าผมผิดแต่พ่อก็บอกว่าคนนั้นคือแม่จะทำอะไรให้คิดแต่ผมขออถิบายก่อนว่าพ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่ผม2ขวบแต่ผมก็รู้ว่ามันมีเหตุผลผมอยากรู้ว่าผมทำตัวแบบนี้ผมผิดมั้ยคัรบ