คือรู้สึกว่าการเป็นตัวเองแย่มากๆ อยากหายๆไปอยากหนีไปไกลๆ ไม่อยากยุ่งกับใครพยายามแสร้งว่าเป็นคนพูดเก่งแต่จริงๆเหนื่อยมากๆที่พยายามอะไรแบบนั้นอยากหนีไปอยู่ที่ใหม่ๆ ทั้งครอบครัว ทั้งเพื่อน ทั้งทุกคนรอบตัวตอนนี้ เลยทำให้รู้สึกว่าที่แย่จริงๆแล้วเป็นเราเองที่แย่มากๆไม่มีอะไรดีเลย เรื่อนก็แย่ น่าตาก็แย่การเข้าสังคมก็เป็น0 มีแต่คนจะไม่ชอบขี้หน้าตั้งแต่แรกเห็น โดนมองว่าอ่อนแอ ทำอะไรเองไม่เป็นเลย ซึ่งมันจริงค่ะ รู้สึกไม่อยากทำอะไรเลยเพราะท้อมากๆค่ะ แต่เรายังรู้สึกโชคดีนะคะที่มีแฟนตอนนี้ ไม่รู้หรอกค่ะว่าอนาคตจะไกลขนาดไหนก็ขอบคุณที่เอาใจใส่กันตลอดถึงบางที่แฟนอาจจะรำคาญหรือมองเรายังไงเราก็ขอโทษนะคะ ขอบคุณที่เอามาม่าให้กินขอบคุณที่ยอมให้กอดทุกครั้งที่ขอ ซื้ออะไรที่ชอบให้กินตลอดไม่ว่าจะแพงยังไงขอบคุณมากๆเลย ขอบคุณที่โอบกอดเด็กขี้ร้องคนนี้นะ รักเธอนะ