เป็น1เดือนกว่าๆ ที่หลอกตัวเอง ว่าทุกอย่างปกติ ทุกอย่างดี เราจะผ่านมันไปได้
แต่เอาเข้าจริงๆ ก็ร้องไห้เกือบทุกวัน หมอ คนรอบข้างก็บอก อย่าเศร้า อย่าอ่อนแอ เป็นหลักยึดที่พึ่งให้คนป่วย
พยายามทำตัวร่าเริง สดใส พยายามทำทุกอย่างให้ปกติที่สุด แต่มันโคตรไม่ปกติเลย
ปกติชีวิตก็เจอโจทย์ยากตลอด แต่ก็ผ่านมันไปได้ทุกครั้ง แต่ทำไมครั้งนี้ มันโคตรยากเลย มันตัน มันมืดไปหมดทุกทาง
เราจะก้าวข้ามมันไปได้ยังไงคะ
ถ้าคนที่เรารักป่วยหนักมาก มีวิธีจัดการกับความรู้สึกยังไง ให้ก้าวข้ามผ่านมันไปได้คะ?
แต่เอาเข้าจริงๆ ก็ร้องไห้เกือบทุกวัน หมอ คนรอบข้างก็บอก อย่าเศร้า อย่าอ่อนแอ เป็นหลักยึดที่พึ่งให้คนป่วย
พยายามทำตัวร่าเริง สดใส พยายามทำทุกอย่างให้ปกติที่สุด แต่มันโคตรไม่ปกติเลย
ปกติชีวิตก็เจอโจทย์ยากตลอด แต่ก็ผ่านมันไปได้ทุกครั้ง แต่ทำไมครั้งนี้ มันโคตรยากเลย มันตัน มันมืดไปหมดทุกทาง
เราจะก้าวข้ามมันไปได้ยังไงคะ