เศรษฐกิจแบบอีคอมเมิร์ช กับเทรนด์ของคนรุ่นใหม่ ที่กำลังเติบโตมีวัยมากขึ้น
จากยุคก่อนที่คนมีความเป็นเด็กที่เติบโตมาพร้อมกับกระแสดิจิตัล
มาถึงสมัยนี้และอนาคตในสมัยหน้า จากการที่นายกรัฐมนตรีของรัฐบาลชุดนี้ รวมไทยให้มีหลักของเศรษฐกิจ
เป็น 8 วงการหลัก จากข่าวนี้ https://www.dailynews.co.th/articles/3327268/
อนาคตและโอกาสทางธุรกิจขายอีบุ๊กกับการลงทุนเล่นหุ้น เป็นส่วนส่งเสริมกันได้หรือไม่
นักเขียนที่ลงทุนเล่นหุ้นแล้วสามารถสร้างสรรค์ผลงาน เกี่ยวกับชีวิตคนเล่นหุ้น
อนาคตเหตุผลที่จะสำเร็จหรือไม่สำเร็จ ในจิตวิทยาหรือความรู้ที่แตกต่างภาวะของปัจเจกที่เล่นหุ้น
จะสามารถมีโอกาสทางธุรกิจได้มั้ยในปัจจุบัน
อยู่ดีๆจะหามองแต่คน มองว่าเขาดีไม่ดีก็ลืมมองตัวเอง แต่ใจคนสงสารสังคมหรือกำลังเกลียดชังสังคมกันเล่า 
ในความกลัวและเห็นแก่ตัวในเรื่องความปลอดภัยของตัวเอง หรือคนยังพากันเป็นประสาท คิดไปเอง 
และเดาคนอื่นผิด ถ้าทำอะไรผิดต่อคนอื่น ก็รับบทลงโทษบ้างสิความสำเร็จของคนเรา 
ไม่ได้มีแต่การจะเป็นคนที่ทำธุรกิจ ได้กำไรให้ตัวเองมีความรวยมากๆชนะสังคม 
แต่ความสำเร็จเป็นเรื่องของ คนใจหล่อพอจะไม่เห็นแก่ความร่ำรวย จากธุรกิจที่ไม่ค่อยดีของตัวเองหรือเปล่า 
อย่าไปหามองดูแต่พฤติกรรมคนทำอะไร ถ้าเขามีนิสัยดี ไม่คุกคามข่มขู่คนก็ดีแล้ว ถ้าเขามีความคิดในเรื่องอาชีพดีกว่าคนอื่นๆ ก็คงจะดีและเติบใหญ่
แต่งานที่เขาทำต่อสังคมอะไรที่จะส่งผลกระทบ ในระบบเศรษฐกิจ เป็นอย่างไรดีหรือไม่ดี 
คนเราจะไม่มีความหงุดหงิดหรือมีแต่ความสุขอะไรยากทุกคน ถ้าชีวิตรายได้ของเขา ที่ทำกับเศรษฐกิจ 
แต่ในสังคมประเทศโดยรวม ยังเค็มๆในจิตใจ ยากจะให้เขาได้ 
ทุกคนก็เกิดมาเป็นประชากรที่ต้องก้าวหน้าในระบบของประเทศ ด้วยการหารายได้ดำรงชีพและการจัดสรรต่อระบบที่เข้าไป 
แต่ถ้าเด็กมีแต่จะขัดเขาในส่วนที่ชีวิตเขากำลังตั้งใจทำให้สำเร็จ เขาไม่โมโหร้ายก็บุญหัวเด็กแล้ว
นายกเศรษฐา รวมธุรกิจไทย เป็น 8 วงการหลัก ที่มีส่วนร่วมสำคัญใหญ่ๆ โดยภาพรวมของประเทศ
คนมีเงินก็ยังคงไม่ใช่คนมีอำนาจที่สุด หากไม่ใช่คนที่มีใจหล่อที่สุด ที่จะเป็นหัวแรงในวงการใดๆ คนหารายได้ส่วนใหญ่ในสังคมไทย
มีรายได้ อาจจะไม่ใช่คนใจหล่อ ที่ไม่มีความเด็ดเดี่ยวพอก็ได้
การทำธุรกิจหารายได้ แม้ไม่ใช่รายได้อย่างการทำงานประจำที่ได้บรรจุเป็นพนักงานระดับตรี
อาชีพขายนอกระบบ ก็ยังคงไม่ใช่ อาชีพที่สังคมจะมองว่า เป็นคนดีที่เสียภาษีได้ คนที่ลงทุนอะไรในดิจิตัล ที่ยังไม่มีการเสียภาษี
ก็ยังคงถูกคานอำนาจ ไม่ให้มีบทบาทสำคัญในประเทศได้อยู่เหมือนเดิม คนที่ได้เงินจากตลาดนัดในช่วงวันหยุด
มาซื้อหุ้นในตอนอยากลงทุนมากๆ คงจะพอใจที่ได้เป็นนักลงทุน มีความหวัง แต่อาชีพที่เป็นการได้เสียภาษีเข้ารัฐบาล
ก็เป็นอาชีพในระบบที่มีโอกาสสำเร็จในอนาคตได้มากกว่า
ก็คนไทยต้องจูนสมองให้เข้าระบบตลอดเวลานั่นล่ะ คนมีอาชีพอะไรนอกระบบ 
ขอเพียงอย่าเป็นคนที่เกลียดชัง คนที่สังคมส่วนใหญ่ไว้วางใจ ด้วยความกลัว ความระแวง 
ก็สามารถเริ่มต้นชีวิตด้วยความยินดีต่อการมีรัฐบาลได้ จะอกหักก็อกหักให้มันเท่ห์ๆหน่อย 
แม้เป็นประเทศที่พัฒนาจิตใจคน แต่คนอกหักบางคนก็ยังไม่มีศิลปะอะไร ในมุมมองที่มีต่อการมีรัฐบาลของประเทศ
มองคนยังไงมองว่าเขาเป็นเด็ก เขามีอายุขนาดนั้น มีแต่คนมองอาจจะแก่มากไปแล้วมากกว่า ถ้าเป็นเด็กจะมีความรู้อะไรมากล่ะ
คนจะแก่ก็แก่ความรู้ตามสุภาษิต ส่วนคนยังเป็นเด็กก็ยังห่วงแต่ความสนุก แต่ในโลกความจริงแล้วก็ไม่ได้มีแต่เวลาคนเครียดหรือคนสนุก
จะต้องทำชีวิตให้มีความพอดี คนทำงานสร้างความสนุก เขาก็มีความ รู้จักการปฎิบัติตัว ไม่ให้เครียดเกินไป
หรือไม่สนุกหลุดโลกเกินไป มีบุคลิกดีๆก็ได้ ทีวีที่คนไม่เห็นตอนเขาพักผ่อนหลับนอน
ก็ยังไม่ใช่ทุกอย่างที่โลกความจริง เอามาเป็นสิ่งสำคัญที่สุด
คนเป็นเด็กที่ยังไม่ค่อยมีความรู้ ก็คงเขียนผลงานวรรณกรรมเรื่องอะไรสำคัญได้ยาก
แต่คนที่ได้เป็นนักเขียนแล้ว ธุรกิจเขาใหญ่โตขนาดนั้น นักเขียนจะมีสติเคลียร์ในเรื่องธุรกิจของอาชีพตัวเองหรือเปล่า
แต่ว่าโอกาสทางธุรกิจขายอีบุ๊กกับการลงทุนเล่นหุ้น เป็นส่วนส่งเสริมกันได้หรือไม่ ?
ส่วนผมเป็นคนคิดอย่างนี้ ถ้าไม่เป็นภาระคนอื่นเรื่องจะรวยมากๆ ไม่คิดว่าทำอะไรเป็นจะต้องได้ใช้เงินอู้ฟู่
คนเขาก็อยากมีน้ำใจให้อยู่ ในสังคมไทย แต่คนที่เห็นเขารวยมากๆ เพราะเขามีทุนเริ่มแรก
ทำให้ดูรวยๆก่อนแล้ว เป็นระบบแบบนี้มาตั้งนานตั้งแต่ประเทศไทย
มีเศรษฐกิจแบบพอเพียงยุคก่อนๆ