วันนี้วันที่ 7 เม.ย.67 เวลา19:10 
วันนี้ทั้งวันเราได้แต่นอนดูโทรศัพท์ ดูบ้าง หลับบ้าง พอถึงเวลา 15:00 ก็ลุกขึ้นมาอาบน้ำ รู้สึกไม่มีเรี่ยวแรง ปวดเมื่อยทั้งตัว เวลายืนก็เหมือนจะล้ม เหมือนคนเป็นลม แต่ยังไหว วันก่อนหน้านี้กผ้มีอาการหายใจไม่ออก เหมือนจะเป็นลม เลยมานั่งเปิดโค้กดื่ม1แก้วจึงดีขึ้น ซึ่งตอนนี้เราไม่รู้ว่าร่างกายเราเป็นอะไร สภาพจิตใจเป็นยังไง แต่รู้ว่าเศร้า ซึ่งต่างจากเวลาทำงานซึ่งเราทุ่มเท และพยายามใส่ใจมากๆ งานที่เราต้องรับผิดชอบมันมากจนเราทำแทบไม่ทัน แต่เราพยายามจัดการไปทีละเรื่องแต่มันก็ยังเพิ่มขึ้นอยู่เรื่อยๆ วันนี้เราจึงอยากโทรหาแม่ อยากระบาย อยากพูดให้แม่ฟัง ถึงแม้รู้ว่าาท่านรู้ท่านก็จะทุกข์ แต่เราคิดว่าแม่คือคนที่รักและเข้าใจเราที่สุด เราจึงอยากระบายให้ท่านฟัง แต่ท่านกลับอยู่พ่อเลี้ยงเราด้วย จึงทำให้เราไม่กล้าคุยกับแม่จนถึงตอนนี้ ไว้พรุ่งนี้หาโอกาสคุยน่ะแม่