เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง ๆๆๆๆ
ฟ้าคำรณคนซื่อ สิ่งที่ขาดคือ วาสนา
ขาดไร้สาวสาวเมตตา กานดาเมินให้ไออุ่น
ต้องขอพึ่งใบบุญเจ้าตา นำพาให้พ้นวิกฤต
คณะลิเกเปิดวิก ที่ไหนก็ไร้ผู้ชมผู้ดู
ฟ้าคำรณอดสู ทู่ซี้ไปไม่มีลุ้น
หอบเชี่ยงชุนเซ่นพระเจ้าตา บอกกลเม็ดพัฒนาดึงดูดคนดู
( เข้าโรง )
เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง ๆๆๆๆ
จะกล่าวถึงพระมุนีฤษีเฒ่า วันวันเอาแต่เมาเฝ้าอาศรม
ลูบคลำแต่ขวดแบนและขวดกลม แดดร่มเก็บอาการไม่อยู่
นั่งเข้าฌาณเห็นเจ้าฟ้าคำรณ ท่าทางกังวลหนักหนา
ฤษีเฒ่ารู้เจตนา ร้องทักไปว่า เข้ามาเข้ามา ยู่ฮู ยู่ฮู
< บทพูด >
เจ้าตา : ว่ายังไงล่า ไอ้ฟ้า ไม่เดือดร้อนไม่โผล่หัวมาเลย
ฟ้าคำรณ : ขอประทานโทษขอรับท่านตา ตอนนี้ฟ้าเดือดร้อน
ไปเปิดวิกที่ไหน ก็ไม่มีคนดู เห็นท่าต้องหยุดอาชีพนี้แล้วละ ตาจ๋า
เจ้าตา : อย่าว่าแต่เอ็งเลย ลิเกดังดังทั่วเมืองสารขัณฑ์
ต่างก็ตกที่นั่งลำบากเหมือนกัน แต่ว่าตามีข้อแนะนำให้นะ
ฟ้าคำรณ : ตาจะให้ทำอะไร บุกน้ำลุยไฟ ฟ้าก็ไม่หวั่นขอรับท่านตา
เจ้าตา : บุกน้ำลุยไฟ มันเชยไปแล้วฟ้าเอ๊ย แค่เอ็งไปจับตัวนางเอกลิเก
ที่ชื่อ " ดำดง " มาเข้าคณะด้วย รับรอง คนดู เพียบ เพียบ เพียบ
ฟ้าคำรณ : !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
คริคริ ขำขำ ฮาฮา เฮ๊ๆๆๆ
**** นางเอกลิเก ****