เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง เตร่ง เตรง เตร่ง เตร่ง เตร่ง

( เจ้าผาสุกแสดงโดยฟ้าคำรน )
เอย..เจ้าผาสุก เกษมเปรมมนัส      ได้ครองรัฐ เหลิงอำนาจวาสนา
เรียนจบศาสตร์โอวาทเจรจา      รักโอภาปราศัยอย่างจับใจ
ว่าเป็นโรคขี้โม้ก็ได้นะ      เป็นตรรกะลึกลึกจึงฮึกหาญ
รับส่วยสำเนียกเรียกบรรณการ    สำราญสำเริงเหลิงทรวงใน
เหิมโอหังบังครั้งขาดสติ     อุตริสันดานพาลยะโส
ติโน่นตินี่อวดอ้างโอ่     ใช้ความโง่เป็นอาวุธชะล่าใจ
ความบังอาจระอุปะทุเดช   เสมือนเศษสนิมแช่อิ่มน้ำ
ชื่นชอบอางขนางนางระบำ    ร้องขับรำเปลื้องผ้าแลยองใย

บทพูด ) สมมตินามตามท้องเรื่อง ตัวเรามีนามว่า ท้าวผาสุก หลังจากลุกขึ้นมาปล้นอำนาจ เจ้าเมืองคนเก่าสำเร็จ
ก็ตั้งตัวเป็นเจ้าเมืองแทน ! อย่า อย่าถามเรื่องการบริหารบ้านเมืองนะ ถ้าไม่อยากเจ็บตัว ..
นี่ก็ได้เวลาที่เราจะไปดูระบำเปลื้องผาแล้ว ) เข้าโรง

( พระเจ้าตา แสดงโดย ฟ้าคำรน )

ขอกล่าวถึงมุนีฤษีเฒ่า  จะว่าเหงาก็เหงาก็หงอยหงอย
กระตุกป่านเปื่อยเก่าว่าวขาดลอย   ลมแรงพลอยพัดละลิ่วไกล
ว่าวนั้นแฉลบถามาหาคู่    ดันติดอยู่หลังคาปราสาทศรี
พาลทำเอาหลวงตาหมองฤดี   ว่าวเรานี่ติดอยู่หน้าจั่วไง
พระเจ้าตาทำการหักหาญห้าว    เสียดายว่าวอยู่ไกลหัตถา
ใคร่ป่ายปีนปราสาทหยิบลงมา   วางทีท่าเขย่งแต่เกรงใจ
ฤษีเฒ่าเหงาหนักหายใจถี่    กางคัมภีร์ตรวจตราตำราหลวง
เห็นดาวเสาร์ประจักษ์ชักเป็นห่วง    อาจจะพ่วงหางว่าวยาวไป

บทพูด ) สมมติตามท้องเรื่อง เราคือฤษีผู้ทรงศีล มีหน้าที่ทำนายทายทัก เป็นที่ปรึกษาของเจ้าผาสุก
ระยะหลังหลัง ข้าตรวจดวงเมืองแล้วรู้สึกไม่ค่อยดีนัก แต่ก็นั่นแหละ ถึงแม้ผู้ทรงศีลอย่างเรา ก็ไม่สามารถจริงจริง ) เข้าโรง

เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง เตร่ง เตรง เตร่ง เตร่ง เตร่ง เตร่ง