เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง เตร่ง เตรง เตร่ง เตร่ง เตร่งงงง

๐ เมื่อยามย่างเข้าหน้าแล้ง           ดินแตกระแหงกระด้าง
คณะลิเกไม่มีสตางค์           ไม่มีคนจ้างเอาตังค์ที่ไหน

๐ อันว่าแม่ยกที่เคยมี           แปลงร่างเป็นเจ้าหนี้เสียฉิบ
ขูดเลือดไหลกันซิบซิบ         ร้อยละยี่สิบหน้าเลือดเรือหาย

๐ เห็นทีต้องเข้าโรงตึ๊ง         ชุดลิเกก้ำกึ่งเพชรแท้เพชรเทียม
ถึงแม้จะไม่ใหม่เอี่ยม          แต่มันก็เยี่ยมยามสวมใส่

๐ จำนำมาประทังคณะ        ถึงจะไม่มากนาทีนี้
อาหารสามมื้อแทบจะไม่มี     ฟ้าไม่วอรี่ก่อนจะหิวตาย

๐ เอ๊ย ....ฟ้าคำรนคิดถึง        คิดถึงคุณแม่ทุกท่าน
ก่อนนี้พวกท่านให้ความสงสาร     เดี๋ยวนี้เดินผ่านแม่แม่ค้อนใส่

๐ คิดถึงทีไรน้ำตาท่วมหน้า       เป็นกรรมของฟ้า ..คำรน
จะทำอย่างไรเล่า ? ได้แค่บ่น         ครั้งนี้อับจนฟ้าคำรนขอลาตาย

๐ แม่แม่ขอรับฟ้ามีคำขอ .. วอนแม่แม่โปรดสนับสนุนต่อ  ถือเป็นคำขอสุดท้าย ก่อนตาย

เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง เตร่ง เตรง เตร่ง เตร่ง เตร่งงงงงง