ก่อนอื่นต้องบอกว่ากระทู้นี้อาจจะเป็นกระทู้ต้องการระบายและขอความคิดเห็นของสมาชิกพันทิป ว่าควรจัดการกับเรื่องนี้อย่างไรดี
พ่อของผมเป็นคนที่ชอบนั่งสังสรรค์กับพรรคพวกมาตั้งแต่ก่อนจะเจอกับแม่ หลังจากเจอแม่ แต่งงานและมีลูกแกก็ยังใช้ชีวิตแบบเดิม ตอนผมเริ่มจำความได้ ผมเห็นพ่อเมากลับมาบ้านแล้วทะเลาะกับแม่ เกิดการทะเลาะกันรุนแรงจนเกิดการลงไม้ลงมือกัน ซึ่งแน่นอนแม่ไม่สามารถสู้แรงพ่อได้ ตอนนั้นผมยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าความรุนแรงที่เกิดต่อหน้ามันคืออะไร แต่มันเป็นภาพจำชัดเจนจนโตขึ้นถึงรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันแย่มาก และผมเจอเหตุการณ์แบบนี้มาจนชิน จนครั้งนึงแม่เคยมาถามผมว่าถ้าแม่จะเลิกกับพ่อหรือจะแยกทางกัน ลูกโอเคไหมที่ครอบครัวเราอาจจะไม่สมบูรณ์ ซึ่งตอนนั้นผมยังเด็กมากผมคิดแค่ว่าครอบครัวเราต้องอยู่กันครบทุกคนถึงจะมีความสุข เป็นสิ่งที่ผมโทษตัวเองมาจนถึงปัจจุบันว่า หากผมคิดได้ในตอนนั้นแม่คงไม่เป็นแบบนี้ หลังจากเหตุการณ์วันนั้นพ่อก็เมาทะเลาะแม่วนซ้ำเดิมตลอดจนผมเริ่มโตขึ้น ก็ได้เห็นอะไรที่แย่มากขึ้น พ่อมีเมียน้อยจนแม่จับได้ถึง 2 ครั้ง ทะเลาะกันหนักมากจนผมบอกแม่ว่าเลิกเถอะเราไม่มีแกเราก็อยู่กันได้ จนแม่คิดจะเลิกแล้วไปคุยกับญาติผู้ใหญ่ สุดท้ายญาติผู้ใหญ่ก็ขอว่าให้อภัยกัน แล้วก็กลับมาอยู่กันเหมือนเดิม ในส่วนนิสัยของพ่อตอนเมาและไม่เมาจะต่างกันมาก ต้องยอมรับว่าเรื่องดูแลครอบครัวเรื่องเงินแกเป็นคนที่รับผิดชอบครอบครัวได้ดี อาจจะมีนิสัยชอบบงการบ้างแต่ยังถือว่ารับได้ แต่เมาเมื่อไหร่นิสัยแกจะเปลี่ยนเป็นคนละคนคนที่โดนก็ส่วนใหญ่คือแม่จนผมต้องเห็นแม่ร้องไห้ตลอด จนมาช่วงไม่กี่ปีมานี้แม่ผมกลายเป็นผู้ป่วยจิตเวชมีภาวะซึมเศร้าและนอนไม่หลับ ต้องทานยาและพบแพทย์ทุกเดือน ในระหว่างที่กำลังดูแลแม่ พ่อก็เกิดป่วยต้องผ่าตัดและนอนพักที่โรงพยาบาลหลายวัน เป็นช่วงที่ยากลำบากมาก แต่ก็ผ่านมาได้โดยหลังจากพ่อออกจากโรงพยาบาลแม่ก็เป็นคนคอยดูแลพ่ออยู่ตลอด ผมคิดว่าทุกอย่างน่าจะกำลังดีขึ้น พ่อน่าจะเริ่มคิดได้และทั้งคู่ก็เริ่มแก่แล้ว จนพ่อหายเป็นปกติ แต่หลังจากนั้นก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด พอพ่อหายพ่อก็ออกไปกินเหล้าตามเดิม ทิ้งแม่ให้อยู่คนเดียว ผมที่อยู่ไกลจะกลับบ้านทุกสัปดาห์เมื่อมาหาแม่มาคุยกับแม่ จนตอนนี้ผมคิดว่าถ้าผมเอาแม่มาอยู่ด้วยกับผม โดยให้พ่อใช้ชีวิตในแบบที่แกชอบ ผมจะดูเป็นคนอกตัญญูไปไหม แต่ผมก็ยังไม่รู้ว่าถ้าผมพาแม่ออกมาจริงๆแม่จะมากับผมไหม เพราะผมไม่รู้ว่าเหตุผลอะไรแม่ถึงยังอยู่เพราะรักพ่อมากหรือเพราะคำพูดที่ผมเคยบอกกับแม่ไว้ตอนเด็ก อึดอัดใจมาก ถ้าถามว่าผมรักพ่อไหมผมก็รักนะแต่อยู่ด้วยกันแล้วรู้สึกว่าสิ่งที่แกทำเป็นพิษต่อความรู้สึกเราและแม่มาก ใครเคยมีปัญหาแบบนี้พอจะมีทางออกไหนแนะนำ หรือพูดคุยแลกเปลี่ยนบ้างครับ ขอบคุณครับ