อุซุกิ นิเรโกะ เด็กสาวขี้อายจากชนบททางตอนเหนือของฮอกไกโด
ขึ้นรถไฟมุ่งหน้าสู่โตเกียวเพื่อที่เธอจะได้เข้าเรียนมหาวิทยาลัยมูซาชิโนะที่เธอนั้นตั้งใจไว้...
เหตุผลที่เธอเลือกเรียนที่นี่นั้นมีแค่ประการเดียวก็คือ..
เธออยากมาอยู่ใกล้ๆ ชายหนุ่มรุ่นพี่ ที่เธอหลงรักสมัยเรียนมัธยมนั่นเอง...
ผลงานการกำกับของ ชุนจิ อิวาอิ ที่ประสบความสำเร็จอย่างสูงจากผลงานเรื่องแรกของเขาอย่าง
Love Letter ในปี 1995 และหนังรักสะเทือนใจในปี 2001 กับ All about lily chou chou
ซึ่งสไตล์ของ อิวาอิ มีเอกลักษณ์อย่างยิ่งทั้งด้านงานภาพ แสงที่ดูฟุ้งๆ เหมือนอยู่ในความฝัน (หรือไม่ก็แสงอ่อนๆของแดดยามเช้า)
และดนตรีประกอบที่ละมุน ลึกซึ้งและทำให้คนดูอินตามและเข้าถึงหนังได้อย่างง่ายดาย
แม้ว่าหนังเรื่องนี้จะเป็นเหมือนกับงานพักใจของอิวาอิ หลังจากที่แจ้งเกิดกับ Love Letter
ซึ่งงานต่อมาหลังจากนั้น 3 เรื่องอาจจะไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร แต่เขาก็กลับมาได้อีกครั้งกับหนังเรื่องนี้
April Story นำแสดงโดย Takako Matsu ซึ่งถือเป็นงานเปิดตัวเธอในบทนำภาพยนตร์ครั้งแรก
โดยก่อนหน้านี้เธอเล่นละครมาก่อน และก็มีผลงานเพลงอีกด้วย โดยงานละครที่โด่งดังและเป็นที่รู้จักในบ้านเรา
ก็นี่เลยครับ Long Vacation... Love Generation เรื่องหลังนี่ดังสุดๆ เล่นคู่กับทาคุยะ คิมูระ สาวๆยุค 90 คงจำกันได้ดี
ซึ่งในเรื่องนี้ ทาคาโอะ เล่นได้น่ารักมาก มีเสน่ห์ล้นเหลือกับสาวน้อยขี้อาย ไม่ค่อยมีความเชื่อมั่นในตัวเองสักเท่าไหร่
แต่เวลาคิดจะตัดสินใจทำอะไรลงไปแล้ว ก็ไม่คิดหน้าคิดหลังเลยเช่นกัน
(ชัดเจนที่สุดก็คือเรื่องที่ต้องการมาเรียนที่โตเกียวเพื่อตามหาคนที่เธอชอบนี่ล่ะ มุ่งมั่นมาก)
ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้เราได้เห็นภาพชีวิตของนิเรโกะ ตลอดเวลาที่อยู่ที่เมืองหลวง
ชีวิตประจำวัน เรื่องราวต่างๆที่เธอทำในแต่ละวัน ไม่ว่าจะเป็นช่วงตอนเรียนหนังสือ ..เข้าร่วมชมรม.. ดูหนังที่เธอชอบ
และก็เข้าร้านหนังสือ ความเรียบง่ายเหล่านี้ ถ่ายทอดผ่านช่วงเวลา และฤดูกาลที่แทรกเข้ามาในหนังทั้งอดีตและปัจจุบัน
ความหนาวเหน็บของบ้านเกิดที่ฮอกไกโด.. ฤดูใบไม้ผลิแห่งการเปลี่ยนแปลงเพื่อเตรียมตัวก้าวผ่านวัยจากมัธยมสู้รั้วมหาวิทยาลัย..
ฤดูร้อนและการมาของมรสุมที่ทำให้เธอได้พบกับสิ่งที่ตัวเองตามหามาตลอด
เวลาของหนังสั้นมากแค่ 67 นาที แต่แม้ว่าจะดูน้อยเกินไป แต่เมื่อได้รับชมแล้วปรากฏว่าทุกอย่างมันสมบูรณ์และลงตัวที่สุดแล้ว
กระชับ ไม่ยืดเยื้อ และสิ่งที่ทำให้คนดูทุกคนได้รับจากการชมเรื่องนี้นั่นคือรอยยิ้มที่ทำให้เรามีความสุขใจ
นี่คือหนังของคนแอบรักที่ดีที่สุดเรื่องนึงที่หากใครยังไม่ได้รับชม ผมขอแนะนำจริงๆครับ...
ขอให้เมษายนนี้ ทุกท่านมี April Story ที่ดีของตัวเองทุกคนนะครับ...
=== ทิ้งท้ายครับ หนังที่ดีสำหรับตัวเรา แน่นอนว่าอาจจะไม่ได้ดีและไม่ได้ถูกใจสำหรับใคร
ซึ่งอยู่ที่ความชอบของแต่ละบุคคล ภาพยนตร์ก็เหมือนอาหารล่ะครับ อยู่ที่เราเลือกที่จะอยากชิมรสชาติแบบไหนเท่านั้นเอง ===
== April Story 四月物語 (1998) แค่คิดถึงเธอ... ฉันก็สุขใจแล้ว.. ==
อุซุกิ นิเรโกะ เด็กสาวขี้อายจากชนบททางตอนเหนือของฮอกไกโด
ขึ้นรถไฟมุ่งหน้าสู่โตเกียวเพื่อที่เธอจะได้เข้าเรียนมหาวิทยาลัยมูซาชิโนะที่เธอนั้นตั้งใจไว้...
เหตุผลที่เธอเลือกเรียนที่นี่นั้นมีแค่ประการเดียวก็คือ..
เธออยากมาอยู่ใกล้ๆ ชายหนุ่มรุ่นพี่ ที่เธอหลงรักสมัยเรียนมัธยมนั่นเอง...
ผลงานการกำกับของ ชุนจิ อิวาอิ ที่ประสบความสำเร็จอย่างสูงจากผลงานเรื่องแรกของเขาอย่าง
Love Letter ในปี 1995 และหนังรักสะเทือนใจในปี 2001 กับ All about lily chou chou
ซึ่งสไตล์ของ อิวาอิ มีเอกลักษณ์อย่างยิ่งทั้งด้านงานภาพ แสงที่ดูฟุ้งๆ เหมือนอยู่ในความฝัน (หรือไม่ก็แสงอ่อนๆของแดดยามเช้า)
และดนตรีประกอบที่ละมุน ลึกซึ้งและทำให้คนดูอินตามและเข้าถึงหนังได้อย่างง่ายดาย
แม้ว่าหนังเรื่องนี้จะเป็นเหมือนกับงานพักใจของอิวาอิ หลังจากที่แจ้งเกิดกับ Love Letter
ซึ่งงานต่อมาหลังจากนั้น 3 เรื่องอาจจะไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร แต่เขาก็กลับมาได้อีกครั้งกับหนังเรื่องนี้
April Story นำแสดงโดย Takako Matsu ซึ่งถือเป็นงานเปิดตัวเธอในบทนำภาพยนตร์ครั้งแรก
โดยก่อนหน้านี้เธอเล่นละครมาก่อน และก็มีผลงานเพลงอีกด้วย โดยงานละครที่โด่งดังและเป็นที่รู้จักในบ้านเรา
ก็นี่เลยครับ Long Vacation... Love Generation เรื่องหลังนี่ดังสุดๆ เล่นคู่กับทาคุยะ คิมูระ สาวๆยุค 90 คงจำกันได้ดี
ซึ่งในเรื่องนี้ ทาคาโอะ เล่นได้น่ารักมาก มีเสน่ห์ล้นเหลือกับสาวน้อยขี้อาย ไม่ค่อยมีความเชื่อมั่นในตัวเองสักเท่าไหร่
แต่เวลาคิดจะตัดสินใจทำอะไรลงไปแล้ว ก็ไม่คิดหน้าคิดหลังเลยเช่นกัน
(ชัดเจนที่สุดก็คือเรื่องที่ต้องการมาเรียนที่โตเกียวเพื่อตามหาคนที่เธอชอบนี่ล่ะ มุ่งมั่นมาก)
ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้เราได้เห็นภาพชีวิตของนิเรโกะ ตลอดเวลาที่อยู่ที่เมืองหลวง
ชีวิตประจำวัน เรื่องราวต่างๆที่เธอทำในแต่ละวัน ไม่ว่าจะเป็นช่วงตอนเรียนหนังสือ ..เข้าร่วมชมรม.. ดูหนังที่เธอชอบ
และก็เข้าร้านหนังสือ ความเรียบง่ายเหล่านี้ ถ่ายทอดผ่านช่วงเวลา และฤดูกาลที่แทรกเข้ามาในหนังทั้งอดีตและปัจจุบัน
ความหนาวเหน็บของบ้านเกิดที่ฮอกไกโด.. ฤดูใบไม้ผลิแห่งการเปลี่ยนแปลงเพื่อเตรียมตัวก้าวผ่านวัยจากมัธยมสู้รั้วมหาวิทยาลัย..
ฤดูร้อนและการมาของมรสุมที่ทำให้เธอได้พบกับสิ่งที่ตัวเองตามหามาตลอด
เวลาของหนังสั้นมากแค่ 67 นาที แต่แม้ว่าจะดูน้อยเกินไป แต่เมื่อได้รับชมแล้วปรากฏว่าทุกอย่างมันสมบูรณ์และลงตัวที่สุดแล้ว
กระชับ ไม่ยืดเยื้อ และสิ่งที่ทำให้คนดูทุกคนได้รับจากการชมเรื่องนี้นั่นคือรอยยิ้มที่ทำให้เรามีความสุขใจ
นี่คือหนังของคนแอบรักที่ดีที่สุดเรื่องนึงที่หากใครยังไม่ได้รับชม ผมขอแนะนำจริงๆครับ...
ขอให้เมษายนนี้ ทุกท่านมี April Story ที่ดีของตัวเองทุกคนนะครับ...
=== ทิ้งท้ายครับ หนังที่ดีสำหรับตัวเรา แน่นอนว่าอาจจะไม่ได้ดีและไม่ได้ถูกใจสำหรับใคร
ซึ่งอยู่ที่ความชอบของแต่ละบุคคล ภาพยนตร์ก็เหมือนอาหารล่ะครับ อยู่ที่เราเลือกที่จะอยากชิมรสชาติแบบไหนเท่านั้นเอง ===