สวัสดีครับผมชื่อเบสนะครับ วันนี้ผมมีเรื่องจะมาเล่าให้ทุกคนได้ฟัง ไม่รู้ว่าทุกคนจะเชื่อไหม มันก็เป็นความเชื่อส่วนบุคคลด้วย แต่ก็อยากให้ทุกคนได้อ่าน เรื่องที่ผมได้เจอมา แต่ละเรื่องก็ไม่เบาสำหรับผมในตอนนั้นเลย 
#ผมจะเรียงตามเหตุการณ์ที่ผมได้เจอช่วงอายุ 15 ย้อนไป 7 ปีที่เเล้ว ปัจจุบันตอนนี้อายุ 22แล้วครับ
                                                            เรื่องที่ 3.ดังขนาดนี้ ไม่ได้ยินจริงๆเหรอ //เหมือนกันจ่ะพี่จ๋า อายุเเค่นี้ มึนมากบอกเลย หลังจากเหตุการณ์ที่ 2 ผ่านมาเเค่ครึ่งเดือน ผมก็ออกมาเล่นกับเพื่อนในกลุ่มอีกคนหนึ่ง ชื่อ อ อีนี่อยากไปหา ผช. แต่เอาผมไปบังหน้า บอกผู้ปกครองมันว่าไปเที่ยวที่นี่นะ  ผมก็ไปกับมันหลายรอบนะ รอบนี้ก็ไม่ได้เอะใจอะไรเลย ผมก้ไปกับมัน สถานที่ ที่เราไปเล่นนี้ ชาวบ้านจะพากันเรียกว่า วัดร้าง เเต่ผมก็ไม่ทราบความเป็นมาหรอก ปัจจุบันนี้เป็นสนามฟุตบอลขนาดใหญ่ เข้าเรื่องเลยนะครับ ผมก็พาอี อ ไป ไปถึงมันก็โทรหาแฟน ให้มาหาที่กลางสนาม บริเวณนั้นจะมืดมาก ส่วนผมก็ไปเล่นกับอี จ กับอีคนที่อยู่ในเรื่องที่ สอง เพราะบ้านมันอยู่ติดกับสนามนี่เลย ผมก็ไปเล่นตามประสาเพื่อน ไม่มีอะไรหยอก ก็วิ่งไล่แปะกัน ผมก็ไปเล่นกับอี จ นานพอสมควร จนมองไปกลางสนามไม่เห็นแสงหน้าจอโทรศัพท์เลย เราก็เลยแชทไปหาว่า อี อ อยู่ไหน มันบอกว่าอยู่บ้าน กูมานอนแล้ว แฟนกูมาส่ง ก็เลยถามมันว่า เอ้าแล้วกูละ มันก็เงียบ ผมก็คิดว่า มันน่าจะหลับ ผมก้เลยเดินกลับ ไม่ต้องสงสัยบรรยายกาศตอนนั้น ใครจะมาใช้ชีวิตตอนเที่ยงคืนละเนาะ ผมเดินกลับแบบไม่ได้คิดอะไร เพราะมันก็ยังมีแสงไฟจากเสา สองสามต้น ที่พอบรรเทาความกลัวของผมลงได้  พอผมไปถึง ด้วยความที่บ้านเพื่อนเป็นบ้านไม้สองชั้น ประตูก็ยังเป็นสังกระสี แน่นอนๆนี่คือตัวการ พอผมไปถึงบ้านมันขึ้นไปชั้นสอง เคาะประตู เรียกชื่อว่าอี อ เปิดประตูให้กูหน่อย ก็ไม่มีเสียงตอบรับ ตอนนั้นคือทุกอย่างเงียบหมดนะ ไม่มีเสียงอะไรเลย ผมเลยเริ่มเคาะสังกะสีแรงขึ้น แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับอะไรเลย ผมก็หมดหวังละ เลยเลือกที่จะนอนใต้ถุนบ้าน นอนบนเปลกับเสื้อแขนยาวตัวหนึ่ง หนับจนถึงตี 5 เอาจนไก่ขัน ผมก็เลยตื่นเเล้วเดินกลับบ้านเลย ตอนนั้นที่ผมไม่กล้ากลับไปนอนบ้านตัวเองเพราะกลัว มันมืดสนิท ไม่มีเสาไฟส่องแม้ต้นเดียว แถมมีป่าไผ่ด้วย // ปล.ผมสงสัยตรงที่ว่า ผมเเทบจะทุบสังกะสีแล้วอะ แต่ไม่มีใครตื่น เป็นไปไม่ได้ เพราะบ้านเพื่อนมีเด็ก กำลังเดินเป็นเลย อายุเด็กแค่นี้ ถ้าได้ยินอย่างน้อยก็มีร้องไห้บ้างแหละ ที่บ้านเพื่อน มีผู้ใหญ่ 1 คน เด็กที่ว่า 1 คน วัยรุ่น 1 คน กับเพื่อนผม แต่กลับเป็นว่าไม่ใครได้ยิน : )
                  เรื่องที่ 4. เรื่องนี้จะไม่รวมอยู่ในอายุ 15 แต่เป็นตอนที่ผมอายุ 16-17 ปี ตอนนั้นพาพี่สาวข้างบ้านกลับจากไปบ้านปู่เขา ซึ่งก็ห่างจากหมู่บ้านที่ผมอาศัยอยู่ประมาณ 7 กิโล แต่ละหมู่บ้านจะต้องมีทุ่งนาสัก 1 กิโลก่อนถึงทางเข้าหมู่บ้าน เหมือนเป็นเส้นเเบ่งว่า หมู่บ้านเริ่มต้นตรงนี้ สิ้นสุดตรงนี้นะ อะไรงี้ ตอนนั้นกำลังขี่รถ มอไซ เข้าหมู่บ้าน ผมเห็นหมาสีดำตัวใหญ่ เท่าลูกวัวเลย กำลังเดินทางเข้าหมู่บ้าน มันเดินหอบเหนื่อยๆมาจากไหนไม่รู้ แต่ดีที่ผมไม่ได้พูดอะไร เพราะกลัวว่าพี่สาวจะกลัว แต่พีคที่สุดคือ พี่สาวเห็นตั้งแต่ก่อนขับถึง แต่พี่เเกไม่พูด ผมกับพี่สองคนก็ไม่พูดอะไร คือวันต่อมา มองหน้ากันก็รู้เลยว่าเมื่อคืนใช่ใช่ไหม พี่สาวก็บอกผมว่า มันเข้ามาไม่ได้หรอก มันได้วนเวียนอยู่แถวป่านั่นแหละ ของน่าจะกลับมาหาเจ้าของมัน ยายพี่บอก

//ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง เรื่องนี้เพื่อนสนิทเจอผม แต่ไม่ใช่ผมที่เป็นคนนั้น งงไหมครับ งั้นต้องมาอ่านดู
                        วันนั้นเป็นวันพฤหัส ที่โรงเรียนจะใส่เสื้อสีประจำโรงเรียนก็คือ ม่วง-ขาว วันนั้นก็เลิกเรียนแล้วแหละ ผมก็กลับบ้าน พอมาถึงก็กินข้าว ล้างจานอาบน้ำ เล่นโชเชียลตามปกติของวัยรุ่นคนนี้ แล้วก็นอนหลับไป พอเช้าวันต่อมา ด้วยความที่ต้องใส่ชุดนักเรียน แต่บ้านผมไม่มีเตารีด เพราะน้าเอาไปใช้ ผมก็เลยเดินไป บ้านเพื่อนสนิทคนนี้ ก็ไปถึงก็รีดเสื้อตามปกติ พอรีดเสร็จก็เดินมาหามัน มันกำลังทำกับข้าวอยู่  มันทักขึ้นมาเลยว่า เมื่อวานมาหากูทำไม แล้วไม่คุยกับกูเลย เดินก้มหน้าแล้วเข้าไปหลังบ้าน กูก็เดินตามไป กูเรียก ก็ไม่ตอบ พอเดินผ่านตู้เสื้อผ้ากูไป ก็หาย ไปเลยมันพูดแบบนี้ ก็เลยแกล้งหยอกๆมันไปว่า เอิ้อ!!!!! ระวังนะ มันก็ว่า!#$$%$%@%%^%#!%$# โอเคพอจะทราบกันดี ผมเลยบอกมันว่า เมื่อวานกูไม่ได้มาหาเลย มันเถียงผมกลับ ว่าใส่ชุดสี (ก็คือเป็นชุดของวันพฤหัสนั้นแหละ) ผมก็เลยอธิบายไปว่า กูกลับบ้าน ทำงานบ้าน เสร็จก็อาบน้ำนอน กูไม่ได้ไปไหนไปหาใครกูก็ไม่ได้ไปเลย มันก็เงียบ...... จนปัจจุบันนี้ผมก็ได้แต่คิดว่า เขาคือใคร ปล.ใครมีความรู้แบบนี้บอกผมที

ก็จบกันไปแล้วนะครับ กับเหตุการณ์ที่ผมได้เจอมา ผมนี่ก็มึนจริงนะ แต่ต่อจากนั้นมาผมก้ไม่ได้เจออีกเลย สัมผัสที่ 6 เสื่อมละมั้ง จนตอนปัจจุบันนี้อายุ 22 ปีก็ไม่ได้พบเจอกับเหตุการณ์อะไรเลย อันที่จริงก็อยากเล่าในเดอะโกสนะ แต่กลัวเล่าไป ไม่น่าสนใจ ไม่น่าฟังก็เลยมาพิมลงในพันทิปดีกว่า