เรื่องมีอยู่ว่า ผมเลิกกับเมียได้ 4-5 เดือน มีลูกด้วยกัน 1 คน หลังจากนั้นผมก็ไปหางานที่ที่ กทม. แล้วมีแฟนใหม่ คบกันเกือบ ครึ่งปี เขาดีกับผมมาก ถึงขั้นว่ากำลังจะเตรียมซื้อของ ออกไปเช่าห้องด้วยกัน หลังเดือนเมษายน
แต่ พ่อก็ป่วยหนัก เป็นโรคไต จึงได้กลับมาอยู่บ้าน กะว่าแกดีขึ้นแล้วจะลงไปใหม่ ที่นี้ พ่อเลยว่า คิดถึงหลาน อยากให้คืนดีกัน อยู่กับลูกกับพ่อแม่ อยู่กับยาย แต่ผมก็ยังรักลูกผมอยู่ ผมถึงจำเป็นต้องเลือกลูก ยอมทิ้งคนๆนั้น ทั้งๆ ที่ตั้งใจว่าจะไปอยู่ด้วยกัน พอคืนดีกับคนเก่า ผมก็เหมือนคนไร้ชีวิตชีวา มีเพียงแค่คำว่าลูกเท่านั้น ที่ทำให้ผมอยากอยู่ต่อ แต่ไม่รึว่าจะอยู่ได้ถึงเมื่อไหร่ เพราะมันแทบจะไม่มีความรู้สึกเลย
คิดถึงคนใหม่อยู่ตลอดเวลา อยากกลับไปหาเขา แต่ก็กลับไปไม่ได้แล้ว เำราะผมบอกเขาไปตรงๆ ผมสงสารลูก เพราะทางบ้านแฟนเก่าค่อนข้างกันดาร..
ผมควรต้องทำยังไงต่อไปดี บ่อยครั้งก็ได้แค่คิดว่า ตายๆไปซ่ะได้คงจะดี...😢😢
ในมุมมองคนอื่นผมเป็นคนยังไงครับ
แต่ พ่อก็ป่วยหนัก เป็นโรคไต จึงได้กลับมาอยู่บ้าน กะว่าแกดีขึ้นแล้วจะลงไปใหม่ ที่นี้ พ่อเลยว่า คิดถึงหลาน อยากให้คืนดีกัน อยู่กับลูกกับพ่อแม่ อยู่กับยาย แต่ผมก็ยังรักลูกผมอยู่ ผมถึงจำเป็นต้องเลือกลูก ยอมทิ้งคนๆนั้น ทั้งๆ ที่ตั้งใจว่าจะไปอยู่ด้วยกัน พอคืนดีกับคนเก่า ผมก็เหมือนคนไร้ชีวิตชีวา มีเพียงแค่คำว่าลูกเท่านั้น ที่ทำให้ผมอยากอยู่ต่อ แต่ไม่รึว่าจะอยู่ได้ถึงเมื่อไหร่ เพราะมันแทบจะไม่มีความรู้สึกเลย
คิดถึงคนใหม่อยู่ตลอดเวลา อยากกลับไปหาเขา แต่ก็กลับไปไม่ได้แล้ว เำราะผมบอกเขาไปตรงๆ ผมสงสารลูก เพราะทางบ้านแฟนเก่าค่อนข้างกันดาร..
ผมควรต้องทำยังไงต่อไปดี บ่อยครั้งก็ได้แค่คิดว่า ตายๆไปซ่ะได้คงจะดี...😢😢