เรานั่งสมาธิแล้วอธิษฐานในจิตว่าขอให้เราได้เจอกับเทพเจ้าที่คุ้มครองเราอยู่ ถ้าท่านมีตัวตน เราขออัญเชิญให้ท่านปรากฏกายในนิมิตของเรา สัมภเวสีทั้งหลายผู้ไม่ถึงซึ่งบารมีนั้นโปรดอย่ามารบกวนข้าพเจ้าด้วยเทอญ แล้วเราก็นั่งสมาธินานมาก สงบมาก ในนิมิตครั้งแรกเหมือนเราเดินในป่าไปลึกมากๆ ป่าเขียวขจีแบบทางแทบยุโรป อากาศเย็นๆ เดินไปเรื่อยๆก็เจอความว่างเปล่า มันขาวไปหมด แล้วมีบันไดเป็นขั้นๆให้เราปีนขึ้นไปทีละขั้นๆ รอบด้านจากที่เป็นป่าเขียวๆมันหายไปหมดเลย ขาวไปหมดเหมือนอยู่บนสวรรค์ ปีนอยู่นานมาก มีประตูบานนึงเปิดออก แสงขาวๆส่องผ่านร่างนึง เราจำได้เลยว่าร่างนั้นคือพระเยซู ท่านยิ้มให้แล้วให้เราเดินตามท่านไป เดินตามท่านมาได้นานพอควรท่านก็เดินจากไป สภาวะเราตอนนั้นเหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่น อยู่ในภวังค์ พอพระเยซูท่านจากไป เราเดินไปเจอเทพองค์หนึ่งเป็นผู้หญิง สวมชุดขาวลักษณะเหมือนเทพกรีกคุ้นๆตา แต่เราไม่รู้จัก ท่านหายไปแล้ว จู่ๆมีเสียงหนึ่งพูดขึ้นว่า เราชื่อ ลุค เป็นภาษาอังกฤษ สำเนียงแล้วเสียงพูดนี่ฝรั่งมาก เสียงผู้ชายน่าจะเป็นผู้ชายที่ตัวใหญ่ๆ มีพลัง ทำให้เรามั่นใจว่าเราไม่ได้คิดไปเอง แล้วเราก็ตื่นออกจากภวังค์เพราะเสียงที่พูดดังมากข้างหู ตื่นมาก็รีบหาเลยเทพองค์ไหนชื่อลุค เกิดมาไม่รู้จัก เราก็คิดเองว่า Luke คงสะกดแบบนี้ หาเท่าไหร่ก็ไม่พบ ก็เลิกหาไป แล้วก็มานั่งคิดว่าเราคงฟุ้งซ่านแหละ มาวันหนึ่งนึกขึ้นได้ว่า เออ....ทำไมไม่ลองหาภาพเทพที่เป็นผู้หญิงองค์นั้นละ เพื่อมีอะไรเชื่อมโยงกัน ไม่รู้จักว่าท่านคือใครแต่จำภาพได้แม่น search ไปเรื่อยๆก็พบว่าท่านคือเทพ Athena แล้วเราก็หาชื่อเทพฝรั่งไปเรื่อยๆอีก คือ search นานมาก สุดท้ายมาเจอเทพองค์นี้ชื่อว่า Lugh อ่านว่าลุค แต่ไม่ได้เขียนอย่างที่เราเข้าใจเพราะเป็นคำสะกดแบบโบราณ เราเห็นภาพท่านแล้วตัวชาเลย รู้สึกผูกพัน ยิ่งอ่านเรื่องของท่านก็ยิ่งรู้สึกว่าผูกพัน

ครั้งที่สองนั่งสมาธิอีก คิดในใจว่าอยากกลับไปเจอท่าน Lugh อีก แต่พอนั่งได้ไม่นานเลย ไม่เหมือนครั้งแรกกว่าจะเข้าภวังค์ใช้เวลานานมาก ครั้งนี้ในฉากเหมือนเราอยู่ในนรก รอบตัวเป็นสีแดงไปหมด แสงไม่ค่อยมี มองอะไรไม่ค่อยเห็น ยกเว้นพื้นที่เหยียบมืดดำ เรารู้สึกกลัวแล้วจู่มีใครคนนึงปรากฏตัวต่อหน้าเราซึ่งเราเห็นไม่ชัดเลย ไม่เห็นใบหน้า แต่ลักษณะคือผมดำยาวมาก มีพระจันทร์เสี้ยวอยู่บนหัว มีงูดำพันๆเรื่อยๆมาด้วย ท่านเดินเข้ามาใกล้ๆแล้วถามเราว่าจะไปกับท่านไหม เราบอกว่าเราไม่อยากไป เรากลัว ท่านน่ากลัว ที่นี่ก็น่ากลัว ท่านบอกให้มองลงไปที่เท้า เรามองไปเจอน้ำ ทางจากนี้ไปคือน้ำทั้งนั้น ไม่มีทางให้เราเดินได้เลย ท่านกล่าวว่าไม่ต้องกลัวท่าน เชื่อท่านแล้วเหยียบเท้าลงที่น้ำดูแล้วจะรู้ว่าไม่มีอะไรน่ากลัว ตอนนั้นเรากลัวมากๆเหมือนแทบจะร้องไห้ หย่อนเท้าลงน้ำปุ๊บ น้ำกลับเปลี่ยนเป็นทางเดิน แล้วทางก็ย้ำอีกว่า ตามเรามา เราไม่กล้าพูดได้แต่คิดเอาว่า เราไม่ไปๆ เรากลัว แล้วเราก็ตื่นจากภวังค์ ตื่นมาก็ search อีกตามเคยว่าท่านคือใคร search ไม่นานก็เจอ Lilith แล้วสรุปเองว่าต้องเป็นนางแน่ๆ เรากลัวเพราะเขาเป็นปีศาจ ก็ยิ่งภาวนาว่าเราจะไม่นับถือท่าน เราไม่เอา เวลาผ่านไปเกือบปีตอนนี้กลับมานั่งนึกถึงนิมิตตอนนั้น กลับนึกขึ้นได้ว่าท่านมากับอาวุธสามง่าม เหมือนพวกภาพการ์ตูนปีศาจนั่นแหละ แต่คราวนี้เราบังเอิญไปเจอภาพพระศิวะ แล้วเราคิดว่าน่าจะเป็นท่านมากกว่า Lilith เพราะ Lilith ไม่มีสามง่าม 

นี้คือสองเรื่องที่เราเจอในเทพที่คุ้มครองเราในภวังค์ มีใครเจอกันยังไงบ้างคะ เล่าให้ฟังหน่อยคะ