ตอนนี้ผมอายุ19อยู่(ปวส)ช่วงปิดเทอมและผมเบื่อสงกรานต์ตั้งแต่มี
โควิดมาแต่ผมอยู่(ม.2)จนผมอยู่(ปวส.1)ผมเบื่อสงกรานต์เยื่อตอนกลับบ้านแล้วเล่นน้ำและไม่รู้จักใคร ผมมักจะชอบเก็บตัวไปวันๆเพราะผมเบื่อ แต่ตอนนี้ผมมีแฟนคบกันมาสักพักแล้วผมอยากไปหาแฟนในช่วงสงกรานต์อยู่คนละจังหวัด แต่ผมมีเงินที่จะพอไปหาได้ แต่ติดตรงแม่เขาเป็นห่วงและหวงผมมาก เขามักจะชี้นำชีวิตต่างๆของผม ผมไม่ค่อยได้เดินทางของตัวเองสักเท่าไหร่ มีแค่ที่เรียนที่ผมเปลี่ยนได้ตามใจ แต่ปีนี้ผมอยากไปหาแฟนมาก ผมไม่เคยสัมผัสกับการได้อยู่กับแฟนจริงๆ และนี่เป็นครั้งแรกที่ผมจะได้รู้สึกถึงความรู้สึกกับการได้อยู่ใกล้ๆแฟนจริงๆ แต่เหมือนแม่ผมไม่เข้าใจความรู้สึกและอยากให้ผมอยู่แต่กับอนาคต ไม่อยากให้สุงสิงเรื่องแฟนมากเกินไปเพราะกลัวผมจะเสียอนาคต แต่สิ่งที่แม่ทำผมรู้ว่าเขารักผม แต่บางทีผมก็อยากเดินเส้นทางของตัวเองสักนิดก็ยังดี ผมควรคุยกับแม่ว่ายังไงดีถ้าผมอยากไปหาแฟนจริงๆ