บริกรรมพุทโธๆๆๆ ตลอดทั้งวันก็ปวดหัว หรือว่าจะหายใจเข้าพุทหายใจออกโธ หรือว่าจะดูนมหายใจ อย่างเดียว พุทโธ เร็วๆก็ปวดหัว

ขอคนผู้รู้ช่วยบอกที

วันนี้ฝึกภาวนาพุทโธๆๆๆ ไม่ดูลมหายใจวันที่ 2 (ปกติฝึกดูลมหายใจอย่างเดียว) เริ่มต้นโดยการภาวนาพุทโธๆๆๆ ไปเรื่อยๆไม่สนใจลมหายใจ เมื่อจิตเริ่มเป็นสมาธิ เกิดปีติ น้ำตาไหล ขนลุก ซาบซ่านทั้งตัว แล้วเกิดสุขส

หมายถึงว่าภาวนาพุทโธไปเรื่อยๆตลอดชีวิตแต่ไม่พิจารณาอะไรแล้วก็ไม่ได้เดินจงกรมเดินเช้าขึ้นมามานั่งสมาธิวันละ 10 นาทีแล้วนอกนั้นภาวนาหมดตลอดทั้งวันอะรแบบนี่จำเป็นต้องมีครูบาอาจารย์มั้ย

ภาวนาไปไม่ถึงไหนเลยพิจารณาอสุภะย้ำๆเลยได้มั้ยแล้วจิตจะฟุ้งซ่านไหมถ้าพิจารณาอสุภะสลับลมหายใจทั้งๆที่จริงเพิ่งเริ่มจะภาวนานี่สามารถพิจารณาอสุภะสลับกับลมหายใจแล้วจิตจะฟุ้งไหม

คือมันชอบกรรมฐานก็มี แล้วถ้าเราอธิษฐาน ว่าหากเกิดมาใหม่ ขอให้คำภาวนาอันนี้ติดตัวเราไป ทุกชาติ อย่างเช่น ถ้าเกิดมาแล้ว จะภาวนาพุทโธ หายใจเข้าพุทหายใจออกโธ แบบว่าไม่ต้องใครมาบอก แต่ภาวนาได้เอง ให้มันติด

หายใจพุทเข้าหายใจออกโธต่างกันยังไง กับคำบริกรรม แล้วทำไมคนชอบ ภาวนาหายใจพุทหายใจออกโธกันหรอ ส่วนมาก ผมจะเห็นหายใจเข้า แต่ไม่ค่อยเห็นคนบริกรรมเลย อานาปานสติ คู่กันกับพุทโธ ดียังไงหรอ ทำไมคนชอบใช้ ส่วนม

ขอคนที่รู่ช่วยบอกทีครับ