เมื่อคืนวานวันที่ 18 มีนาคน ปี 2567 เป็นวันที่ผมไปงานขึ้นบ้านใหม่ของเพื่อนพี่ที่รู้จักกันและพอผมไปถึงตอน2ทุ่มครึ่งก็เริ่มกินเหล้าแล้วแหละแต่ยังเป็นเหล้าปกติอยู่แต่พอหลังๆมีพี่ผู้ชายราวๆ2-3คนเดินมาแล้วเอาน้ำอะไรก็ไม่รู้มากรอกปากผมแต่พอผมถามก็ตอบแค่ว่า เหล้าขาวผสมน้ำแดงแฟนต้า ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไรแต่ปกติถ้าผมกินเหล้าผมกินไป4-6แก้วก็อ้วกแล้วแต่พอมีน้ำที่พวกผู้ชายที่ผมบอกไปข้างผมก็ไม่อ้วกและแล้วผมก็กินกับผู้ชายที่มากรอกผมตอน
แรกแล้วก็คุยเรื่องแนวเพลงที่ฟังก็ฟังแนวเดียวกัน แต่พอพี่เขาเอาให้ผมอีกผมก็ไม่สนใจเพราะตอนนั้นก็มึนๆอึนๆก็เอาง่ายๆคือเริ่มไว้ใจกันแล่วแต่พอพูดเรื่องแนวเพลงพูดไปพูดมาสติผมก็หลุดรู้ตัวอีกที่ก็อยู่บนกระบะรถแล้วพอรถกำลังจะออกพี่ที่มาด้วยกันกับผมเขารู้แล้วว่าคือน้ำอะไรเขาเลยบอกผมปมก็รู้สึกผิดหวังกับตัวเองที่เคยสัญญากับแม่กับยายกับพี่ไว้แล้วก็พ่อด้วยแต่พ่อผมนั้นดันเป็นคนเสพโดนชอบธรรมผมก็รู้สึกผิดหวังกับพ่อมากกว่าถ้าอยากอ่านเรื่องของพ่อผมก็รอดูก่อนนะครับว่าจะได้ทำมั้ยเรามาต่อเรื่องของผมกันครับหลังจากที่ผมรู้ว่ามันคือน้ำอะไรผมก็ผิดหวังกับตัวเองมากๆ ถึงผมจะไม่รู้ตั้งแต่แรกก็ตามผมเสียใจมากแล้วผมก็ถามว่าในน้ำนั้นมีสารเสพติดใช่มั้ยพี่แล้วเขาก็ตอบมาว่า...ไม่..แต่ทั้งๆที่เขารู้ดีแก่ใจว่ามันคือน้ำอะไรแต่ทำไมยังเลือกทำกับผมละครับพอมาถึงห้องพักผมก็ร้องไห้เพราะผมเกลียดยาเสพติดมากแต่พอตัวเองโดนโดยไม่รู้ตัวผมก็อยากตายเลยนะ..แต่...ผมยังตายไม่ได้เพราะผมมีความฝันที่บอกพี่ชายไว้แล้วว่าถ้าผมจบม.6เมื่อไหร่พี่ผมจะส่งผมเรียนมวยใช่ครับความฝันของผมคือการได้เป็นนักมวยBoxing หลายคนอาจจะมองว่าผมเบียว ippo หรือเปล่าอันนี้ก็แล้วแต่คุณแต่ที่ผมอยากต่อยมวยก็เพราะอนิเมะเรื่องนี้เรื่องสารเสพติดที่ผมได้ใช้ไปแบบไม่รู้ว่ามันคือสารเสพติดผมก็ท้อนะผมแค่เด็กน้อยอายุ16ที่ชอบเล่นกีฬาต้องมามีประวัติพัวพันเกี่ยวกับยาเสพติดทุกคนคิดว่าไงครับจนตอนนี้วันที่19 มีนาคม ปี2567 ณ เวลา 05:40 จนถึงตอนนี้ผมยังรู้สึกว่ามันดีดแต่ผมรู้สึกแย่นะครับผมนอนไม่ได้ทั้งคืนเพราะไอ้เหี้*นั้นขอใช้คำหยาบนะครับ(เรื่องนี้เอามาจากเรื่องจริงที่พึ่งเกิดขึ้นกับตัวผม)