สวัสดีครับ ผมชื่อเอ(นามสมมติ) ครอบครัวผมฐานะปานกลาง มีสมาชิกในบ้านทั้งหมดราวๆ10คนครับ ตอนผมยังเด็กทุกคนรักกันมาก แต่นั่นมันก็เรื่อง10กว่าปีที่แล้ว พอผมโตขึ้น ผมเริ่มที่จะเรียนรู้และรับรู้ถึงปัญหาภายในบ้านมากขึ้น  จากที่เคยรักกันมากตอนนี้เหมือนไม่ใช่ครอบครัวเดียวกันเลยครับ จากเด็กตัวเล็กๆคนนึงตอนนี้โตมามันถึงได้มีแต่ปัญหา ผมอายุแค่16ปีครับ แต่เจอกับอะไรแบบนี้จนผมรู้สึกท้อมากๆแต่ไม่รู้จะไประบายให้ใครฟัง ผมเลยมาเขียนในพันทิป เรื่องราวของครอบครัวผม มันวุ่นวายมากเลยครับ แม่กับน้าที่เคยรักกันมาก ตอนนี้แทบจะฆ่/ากันเลยก็ว่าได้ น้าเขาเป็นคนอารมณ์ค่อนข้างร้อนมาก ผมก็ได้แค่ห้ามไม่ให้เขาทำร้ายกัน พ่อผมก็เหมือนกันครับ เขาเป็นคนอารมณ์ร้อนมาก เข้าออกมาจากคุกได้ไม่กี่ปี เขาอารมณ์ร้อนมากเลยครับ ผมเห็นบ่อยครั้งที่แม่กับพ่อทะเลาะกัน ผมทำได้แค่ห้ามเหมือนกันครับ พ่อผมถ้าจะให้พูดตรงๆก็ค่อนข้างที่จะเอาเเต่ใจมากๆ เป็นคนระแวงคนกลัวแม่จะมีชู้ทั้งๆที่เขาอยู่ด้วยกันนั่นแหละครับ บางทีก็มาพูดๆใส่ผมแนวๆแซะๆบ้างว่าทำไมไม่ดูแม่อะไรแบบนี้ ผมก็ไม่ค่อยอยากจะยุ่งหรอกครับ ผมก็เป็นแค่เด็กคนนึง แค่เรื่องเรียนอย่างเดียวมันก็แทบจะไม่มีเวลาพัก แล้วมันก็มีผู้ใหญ่หลายประเภทนะครับ บางคนก็ว่าเรียนแค่นี้มันจะไปเหนื่อยอะไร เรียนแค่นี้ทำมาเป็นบ่นว่าเหนื่อยทีเขาเรียนยังไม่เห็นเคยพูด ผมเรียนได้แค่เกรด3กว่าๆ เขาก็ว่าเรียนได้แค่นี้แล้วเหนื่อยอะไร ผมก็ไม่เข้าใจนะครับว่าผมไปทำอะไรให้นักหนาถึงชอบมาพูดจาแบบนี้ใส่ ผมไม่อยากอะไรเพราะเห็นว่าเป็นคนแก่เลยปล่อยๆ กลับมาที่เรื่องพ่อนะครับแล้วพ่อผมนะชอบมาถามเรื่องแม่กับผมแล้วผมคือไม่รู้ไงครับผมก็ไม่ได้ตัวติดกับแม่ขนาดนั้น แล้วมีวันนึงมาพูดจาแรงใส่ผม ผมเสียความรู้สึกมากนะครับ เขาขอโทษก็จริงแต่มันก็เหมือนเดิมไม่ได้หรอกครับ เขาไม่โดนเองเขาไม่มีทางเข้าใจผมแน่ๆ ฝากไว้แค่นี้แหละครับ คิดว่าเป็นกะทู้ระบายเฉยๆ ผมแค่อยากระบายครับ มันอึดอัดมาก

ผมอยากมาขอความคิดเห็นด้วย ผมควรรับมือกับมันยังไงดีผมเหนื่อยมาก