การตัดคำว่า สัตว์ มายึดขันธ์ห้า ทิ้งไป ทำให้เกิดความมั่วย้อนแย้งในการปฏิบัติธรรม

คัมภีร์แต่งใหม่ยุคหลังพุทธกาลหลายร้อยปี
จะการตัดแนวคิดว่า สัตว์ มายึดขันธ์ห้า ทิ้งไป
เพราะถูกโจมตีว่าไปลอกแนวคิด อาตมัน ของพราหมณ์
ยกวลีฮิต “ไม่มีสัตว์บุคคลตัวตนเราเขา”
ทำให้เกิดความมั่วย้อนแย้งในการปฏิบัติธรรม
เกิดปัญหาในการปฏิบัติอย่างยิ่ง
โดยอธิบายใหม่ว่าไม่มีสัตว์ไป(ยึด)มีอุปาทานในขันธ์ห้า
มีแต่จิตสืบต่อกันเป็นสายยาวเหยียดตลอดกาล

คราวนี้ก็ว้าวุ่นกันเลยทีนี้ สำนักปฏิบัติธรรมต่าง
คนต่างคิดค้น ต้องประดิษฐ์คำขึ้นใหม่ใช้แทนกันจนงงไปหมด
ทั้งสิ่งที่ถูก รู้จิตผู้รู้ จิตมาหลงรู้ จิตในจิตผู้รู้มาหลงรู้ในตัวรู้
เพี้ยนขำหนักมากเพี้ยนขำหนักมากเพี้ยนขำหนักมากเพี้ยนขำหนักมากเพี้ยนขำหนักมาก
เกิดการทะเลาะเถียงกันระหว่างสำนักว่า
อะไรคือศัพท์เฉพาะกิจเหล่านั้น

นอกจากนี้ยังต้องมานั่งแก้ต่างเรื่อง ใครรับวิบากกรรม เรื่องจะนิพพานยังไงไม่เป็น สุญญวาทะ อุจเฉททิฏฐิ

นี่คือผลของการไม่รักษาพุทธพจน์ นักปฏิบัติสับสน บาปหนาสาหัสจริงๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่