ผมมีความฝันอย่างนึงคือการเป็นนักมวยแม่ผมก็สนับสนุนตอนแรกซ้อมค่ายพอมาหลังๆผมก็ซ้อมเองกับเพื่อนๆและตอนประมาณ1-2ปีที่แล้วผมได้ไปลงรายการต่อยรายการนึงและผมต่อยจนมือหักตอนนั้นไม่รู้ว่ามือหักผมเลยใช้ชีวิตปกติเป็นอาทิตย์กว่าเพราะผมคิดว่าปค่มือซ้นเพราะมันยังขยับได้แต่พอผ่านไปนานๆตรงที่มันบวมมันไใ่ยุบผมเลยไปหาหมอสรุปคือมือผมหักและผมก็พักฟื้นมาระยะนึงจนคิดว่าหายดีแล้วและก็ได้ไปลงต่อยอีกครั้งนึงแต่ครั้งนี้มือผมหักตอนต่อยแล้วตั้งแต่ยกแรกแต่ตอนนั้นก็คิดว่ามือซ้นอีกผมเลยต่อยจนถึงยก2และชนะน็อคผมดีใจมากและพอถึงตอนถอดนวมกระดูมือผมมันหักจนแทงขึ้นตรงหลังมือแต่ไม่ทะลุนะครับและพอครั้งนี้ผมเลยต้องเข้าผ่าตัดดามเหล็กหมอบอกว่ารอยเก่ามันยังไม่หายทีนี้พอดามเหล็กก็ผ่านมา2ปีแล้วแต่ผมยังไม่ได้เอาเหล็กออกแต่ถ้าไปเอาออกตอนนี้จะเสียเวลาต้องไปนอนโรงพยาบาลต้องรอหายดีและผมกำลังจะเข้าทำงานแล้วมันจะเสียเวลามือผมใช้งานได้ปกติทุกอย่างตอนนี้ไม่มีปวดหรืออะไรเลยแต่ด้วยความกลัวคนที่บ้านก็กลัวจะเป็นเหมือนเดิมผมจึงไม่สามารถกลับไปต่อยได้อีกแต่ผมชอบมันมากพอรู้ว่าจะไม่ได้ต่อยอีกผมก็ดาวน์ไปพักนึงจนพยายามจะทำใจให้ได้